گیل خبر/ ایمان رنجکش بدون شک دریا و ساحل مهم ترین رکن گردشگری استان گیلان است که سالانه بواسطه این ظرفیت مهم، پذیرای سیل عظیمی از گردشگران از گوشه و کنار کشور می باشیم. هوا گرم می شود و پای در ماه های گرم سال می گذاریم و از هم اکنون طیف بسیاری از گردشگران، گیلان را بعنوان مقصد خود برای گذراندن اوقاتی در کنار سواحل این استان انتخاب کرده اند. دریا؛ این موهبت الهی در کنار ایجاد تمامی جلوه های زندگی بخش به روحیه انسان ها، بدترین شکل مرگ را نیز در دل خود جای داده است به نوعی که با اندکی غفلت و بی توجهی، آدمی را در آغوش مرگ قرار می دهد. لحظات خوشی که در ثانیه ای جای خود را به اندوهی بی پایان می دهد و حسرت آن تا آخر عمر بر دل خانواده ها باقی می ماند. می شود همان دل به دریا زدن و بازگشتی که هیچ وقت در کار نخواهد بود. متاسفانه آمار غرق شدن مسافران در استان های شمالی، سال به سال در حال افزایش است که البته نمی توان دلیل آن را ضعف مدیریت سواحل دانست بلکه حجم گسترده ای از مسافران است که برهه به برهه وارد استان های شمالی خصوصا گیلان می شوند. آمارهایی که سال به سال رکورد قبلی خود را در جذب گردشگر می شکند و تمام این ها درحالی است که امکانات این استان تنها به اندازه همان دو و نیم میلیون جمعیت بومی آن است درحالی که چندین برابر این جمعیت از ظرفیت آن بهره برداری می کنند. مدتی است که از تشکیل ستاد ساماندهی سواحل و ایجاد طرح های سالم سازی دریا می گذرد ولی هنوز هم اکثر گردشگران شنا در نقاط خطرآفرین و مرگ آور را به شنا در این طرح ها ترجیح می دهند. هر چند که دولت یازدهم برای اولین بار بصورت ویژه برای این ستادها اعتبارات لازم را اختصاص داد اما بازهم برای جذب گردشگر نیازداریم تا این محیط ها با جذابیت بیشتری همراه باشد. محیط هایی که با عنوان طرح سالم سازی دریا شناخته می شوند متشکل از قسمت های غواصی شده و امن سواحل است تا خانواده ها بتوانند در محیطی ایمن به شنا بپردازند و مخاطرات طبیعی جان آن ها را مورد تهدید قرار ندهد. این ها نشان می دهد که هدف در مرحله اول تامین امنیت جانی مردم است و سایر مسائل اجتماعی، شرعی و غیره در مراحل بعدی قرار دارند. متاسفانه مسافران با شنیدن نام طرح سالم سازی مسائل حاشیه ای به ذهنشان خطور می کند و می خواهند با دهن کجی به سیاست های تدارک دیده شده با آن ها لجبازی کنند. لجبازی هایی که به قیمت جانشان تمام می شود. برای تابستان امسال 40 طرح سالم سازی دریا شامل 80 شناگاه برای مردان و زنان در 280 کیلومتر نوار ساحلی گیلان تدارک دیده شده است و چیزی بالغ بر 500 ناجی غریق که امنیت جانی مسافران را حراست می کنند. ولی متاسفانه بازهم شاهد هستیم که کثرت گردشگران همان 300نقطه خطرآفرین را به بعنوان مقصد خود انتخاب می کنند و در آغوش مرگ به شنا می پردازند. آنچه مسلم است ستاد ساماندهی سواحل باید بیشتر انرژی خود را صرف تبیین اقدامات اصلی خود برای مردم یعنی حراست از جان و ارائه خدمات مطلوب به گردشگران کند تا این مسافران با لجبازی از جان خود نگذرند. *دوهفته نامه خط آخر