اختصاصی گیل خبر/ سامان بدر: سومین استیضاح شهردار رشت که برای اغلب رسانه ها بی اهمیت ترین استیضاح بود به مهم ترین آن ها بدل شد. آن جایی که رسانه ها سخن می گفتند، شبکه های اجتماعی هشتگ های « ما همه ثابت قدم هستیم»به راه انداخته بودند و مدیران دولتی در تکاپو بودند شهردار رشت باقی ماند و آن روزی که استیضاح در وقت اضافه را کم اهمیت فرض کرده بودند دیگر جایی برای ثابت قدم باقی نمانده است. او بعد از رای بهمن سال 93 از سوی شورا  رفت. حکمی که از آن 9 نفری که به وی رای داده بودند  5 نفر به رفتنش رای دادند. بقیه نیز شرکت نکردند و تنها یک نفر که او را علمی ترین عضو شورا میدانست «ثابت قدم» باقی ماند. ثابت قدم همان طور که در دو بهمن متفاوت از سوی شورا رای کسب کرد بازهم بعد از انتخابات ریاست جمهوری و شوراها عزل شد. آن یک بار استاندار وقت با حمایت  مدیران دولتی رای به رفتنش دادند و این بار ثابت قدم با رای شورا نشینان رفت و البته مدیران دولتی نیز چندان بی میل به نظر نمی رسیدند. شهرداری که همیشه علیه سیاسی کاری ها سخن می گفت خود هم میدانست که هواداری هایش در روزهای انتخابات به منزله آن است که ریسک بزرگی را متحمل شده است و حتی اگر به سیاست کاری نداشته باشد و از آن سر در نیاورد سیاست با او کار دارد.   شهردار 791 یک روز باقی ماند و برنامه های چهارساله اش که در سال 98 و قبل از انتخابات مجلس به پایان می رسید فعلا به بایگانی سپرده شد، اما پربیراه نیست که گفته شود او در همین دو سال به اضافه آن یک سال دوره اول به اندازه کل شهرداران رشت معروفیت کسب کرده است و نامش را همه می شناسند. به واسطه همین نام بود که به نام او لیست انتخاباتی بیرون آمد که به عنوان حامیان توسعه و عقلانیت شناخته می شدند که از آن ها 4 نفر به شورا راه پیدا کردند اما یک نفر از همان لیست هم امروز به برکناری او رای داد. اما او خود گفته بود که معروفیت برایش اهمیتی ندارد و باید طی 4سال  دنبال مقبولیت صد در صد باشد. شهردار رفت و به آن مقبولیت صد در صد نرسید. ثابت قدم در حالی رفت که بار اول حکم نهایی انتصابش از بهمن 90 تا آذر 91 در پیح و خم ساختار اداری وزارت کشور دست به دست می شد و بار دوم هم از 12 بهمن 93 تا 24 فروردین 94 حکمش طول کشید و شانس آورد که رئیس جمهور در حال سفر به رشت بود تا مراحل اداریش  کمی سرعت بخشیده شود. اما حال برکناری او دیگر نیازی به کاغذبازی های دیگری ندارد. او دقایقی بعد از برکناری دیگر سمتی در شهرداری ندارد. جایش را به کسی داد که در میان هزاران حکم مختلفی که طی این دوسال برای مدیران مختلف زده است همیشه بر همان سمت خود باقی مانده است و در جشن تولدش او را به لقب امیرکبیر مزین کرده بود. نه به آن آمدن پر مشقت و این رفتن که چه سریع به پایان رسید. شهردار رشت رفت با همه ادبیات مخصوص خود و  تکرار مداوم توسعه پایدار و اقتصاد مبتنی بر گردشگری  و اصطلاحاتی  که بسیاری از آن ها را کمتر کسی متوجه می شد، او رفت در حالی که ساده و عامیانه سخن نمی گفت اما بسیاری از عوام را دور خود جلب می کرد، خوب سخن نمی گفت و البته خوب هم سخن دیگران را نمی شنوید ولی خوب فکر می کرد و فکرش را نیز عملی! او رفت با قدی کوتاه ولی توانی بالا که میل داشت شهر و البته شهرداری را شخم بزند! شهردار رشت رفت و شاید در این ساعات باید منتظر بیانیه دیگری از او باشیم مثل همان بیانیه ها که با شعر حافظ شروع می کرد که  بدین جا ختم کند که« سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت» و شاید باز یک «جهاد ادامه دارد» را هم به آن اضافه کند که حمایتش از شهرداری را نشان دهد که وی نیز مدتی دیگر باید از ساختمان خیابان  بهشت جدا شود. آن شهردار که بدون شک در این بزنگاه های سیاسی هرچقدر در انتخابات بازنده هم شود بازهم به جا و مقامی خواهد رسید. اما برای این شهردار رشتی  این راه آن قدرها ساده به نظر نمی رسد. ثابت قدم می ماند و هوادارانش که آیا می تواند دوباره بر مسندی تکیه زند؟ آیا به او اجازه میدهند در انتخاباتی کاندیدا شود؟  از همان انتظارات که مدت ها  منتظر حکمش می ماند.  این دکترای شهرسازی زاده رشت رفت ، بازگشتش با خدا و بعد با خودش است . شاید قبل از بازگشت به مسئولیت باید سیری در بازگشت به خویشتن انجام دهد.