گیل خبر/ رضا پاینده زمانی که لیست امید برای انتقادات شورای اسلامی شهر رشت منتشر شد، انتقادات فراوانی را به همراه داشت. عمده انتقادات به این لیست عمدتا ذیل دو موضوع دسته بندی قرار می گرفت. موضوع اول سبکی وزن حدود نیمی از افراد حاضر در لیست بود. در لیست امید نام کسانی به چشم می خورد که فارغ از گرفتن ذیل این لیست، از هیچ پایگاه اجتماعی برخوردار نبودند و نه تنها مردم، بلکه بسیاری از کسانی که فعالیت های سیاسی اصلاح طلبان را در این سالها پیگیری می کردند، این افراد را نمی شناختند. پاسخ افراد حاضر در شورای هماهنگی اصلاح طلبان گیلان به انتقادات معمولا چیزی توی این مایه ها بوده: «اتفاقا بچه خیلی خوبیه!» آیا قرار بود بچه های خوب را به شورای شهر بفرستیم؟ انتقاد دیگری که به این لیست وارد بود، غیبت چهره های مقبول اجتناعی در آن بود. در واقع اصلاح طلبان برای شورای شهر که یک نهاد اجتماعی و مدنی است افرادی با فعالیت های حزبی را که تنها براساس روابط درون گروهی انتخاب شدند شایسته یافتند. توصیه عقلا بر گنجاندن چهره های موجه اجتماعی با کارنامه قابل قبول کارگر نیفتاد و چهره های موجه اجتماعی با کارنامه قابل قبولی چون مرتضی شگفت و محمدمهدی الطافی و جلال الدین محمد شکریه جایی در لیست امید پیدا نکردند. در اینکه این چهره های خوشنام ذاتا اصلاح طلب هستند، شکی نیست. همینطور تردیدی وجود ندارد که این افراد چهره های مقبول اجتماعی بودند که تن به فعالیت های خوبی می دادند. اما اصلاح طلبان چطور از چهره ای مثل شگفت با سابقه ی مدیریت بر شهرداری و با گرایش تحصیلی ترافیک شهری و سابقه قابل اعتنا در زمینه ی معماری و شهرسازی در لیست امید شرکت نکردند؟ شگفت به عنوان کاندیدای مستقل ۱۰۶۵۵ رأی کسب کرد و اگر در لیست امید قرار می گرفت به راحتی می توانست یک کرسی برای اصلاح طلبان در شورا کسب کند. ایضا محمدمهدی الطافی نیز با سابقه ی درخشان و طولانی در مدیریت امور مربوط به شهرسازی و سابقه ی عضویت در شورای شهر اول، به رغم مقبولیت اجتماعی در لیست امید قرار نگرفت و مستقلا 7526 رأی کسب کرد. آیا اگر ده هزار رأی لیست امید به این رقم اضافه می شد الطافی اکنون نماینده اصلاح طلبان در شورا نبود؟ به نظر می رسد اصلاح طلبان با خیال اقبال صددرصدی مردم به خود، در انتخاب افراد برای قرار گرفتن در لیست امید صرفاٌ به مسایل و روابط سیاسی توجه نشان دادند. حال آنکه مردم رشت بر خلاف تصور اصلاح طلبان، چشم بسته به لیست امید رأی ندادند و سهم اصلاح طلبان در شورای شهر پنجم با ارفاق نهایتا سر کرسی شد. این اشتباه استراتژیک در تصمیم گیری تاوان سختی برای اصلاح طلبانی داشت که به نظر هنوز داغ هستند و خیال می کنند با سه کرسی، پیروز انتخابات شورا شده اند! گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.