به گزارش گیل خبر، روزنامه «شهروند» هم به همین منظور در گفت و گو با اسدالله بادامچیان عضو شورای مرکزی حزب موتلفه، به تشریح دستاوردهای دولت یازدهم در استانه دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری پرداخته ، آنچه در ادامه می آید شرح این گفت و گو است. فضای سیاسی که الان در آن هستیم را نسبت به سال ٩٢ و حتی قبل تر چگونه ارزیابی می کنید؟ قبل از این که بخواهم به این سوال پاسخ بدهم، اشاره کنم که سال ٩٢ و حتی قبل تر مسئولان و رئیس جمهوری به دنبال چه چیزی بودند و مسئولان و رئیس جمهوری حالا به دنبال چه چیزی هستند. اگر تحلیل این دو را مشخص کنیم جواب سوال مشخص است. به نظر من، سال ٩٢ و حتی قبل از آن یعنی از زمانی که دولت های نهم و دهم روی کار آمد، فضا به سمت تنش و ناآرامی پیش رفت و هر لحظه منتظر یک اتفاق بودیم اتفاقی که منجر به خسارت های زیادی می شد که مهم ترین این خسارات فضای ناآرامی است که در همه جا حاکم می شود، از مراکز آموزشی و دانشگاهی تا ادارات و حتی جامعه. همین موضوع باعث شد که به سیاست بین المللی و اقتصاد ما ضررهای زیادی برسد که تا به امروز دولت یازدهم نتوانسته است این خسارت ها را جمع و جور کند. در صحبت هایتان اشاره کردید که باید دید رئیس جمهوری سابق به دنبال چه چیزی بود؟ به نظر شما به دنبال چه بود؟ رئیس جمهوری سابق به دنبال این بود که تحت هر شرایطی که شده قدرت را در دست بگیرد و اجازه ندهد کسی کرسی ریاست جمهوری را در دست بگیرد. صحنه سیاست جای دعوا و کش و قوس نیست علی الخصوص در زمانی که ما از لحاظ بین الملل دچار انزوا بودیم و تحریم اقتصادی ما را محاصره کرده بود. نباید در این زمان دیگر دعوای سیاسی داخلی به راه بیندازیم که متاسفانه ایشان (احمدی نژاد) همیشه به دنبال این کار بود که نمونه آن هم مشخص بود؛ دعوای سه قوا که همین امر موجب تشدید تنش و برهم خوردگی در جامعه بود. مهم ترین این دعواها هم یکشنبه آن روز در مجلس بود؛ پخش فایل صوتی برادر رئیس مجلس. مثال های زیادی وجود دارد ولی در این چهار سال آیا دعوایی بین سه قوا به وجود آمده است؟ اگر هم آمده است نه به این شدت و در حد اختلاف جزیی بوده است که آن اختلاف جزیی هم تا جایی که شده رسانه ای نشده است. همین امر باعث می شود جامعه به سمت آرامش برود و همین آرامش روی خیلی از موضوعات ازجمله سیاست بین المللی ما تأثیر دارد. ما در موقعیتی نیستیم که بخواهیم دنبال دعواهای سیاسی باشیم که آخرش هم منجر به هیچ چیزی نشود. دلیل این دعواهای سیاسی را در چه می دانید؟ به نظر من، تیم دعواها نه تنها برای قدرت بلکه برای تخریب طرف هم هست که آن به دلیل نبود حزب در ایران است. اگر حزب بود این اختلاف نظرها به این شکل به وجود نمی آمد و ما دچار این اختلاف نظرها نمی شدیم. نبود حزب منجر به این تنش ها می شود، البته خوشبختانه با توجه به این که ما حزب نداریم ولی این دولت توانست با درایت و مدیریتی که داشت تنش ها را به خوبی مدیریت کند. مهمترین نقدی که به این دولت وارد می دانید چیست؟ همه دولت های روی کار آمده نقدهایی دارند. اگر نداشته باشند باید تعجب کرد. مهمترین نقدی که می توان به این دولت کرد این است که آقای رئیس جمهوری آن طوری که باید و شاید گزارش شفافی را ارایه نکرده است که همین امر باعث شد در بحث اقتصاد و معیشت دچار مشکلاتی شود. به نظر شما دلیل این عدم شفاف سازی در چیست؟ من علم غیب ندارم. باید از خودشان پرسید. ولی همین عدم شفاف سازی کمی کار را برای ایشان مشکل می کند. دولت روحانی اگر هیچ کاری نتوانست انجام بدهد همین که آرامش را به جامعه برگرداند و امنیت را از فضای دانشگاه های ما بیرون کرد کار بزرگی کرده است همین که توانست ایران را بعد از چند سال از انزوا دربیاورد و سیاست بین المللی یک بار دیگر رنگ و بو گرفت، جای تشکر دارد. روحانی با خرابی های زیادی دولت را تحویل گرفت و نگذاشت تورم و رکود بیشتر از این رشد پیدا کند. با توجه به ورود آقایان رئیسی و قالیباف آیا این احتمال وجود دارد که کسی به نفع دیگری انصراف ندهد و تا آخر در صحنه حضور داشته باشند؛ مثل سال ٩٢؟ بعید نیست این اتفاق بیفتد به دلیل این که هنوز آن اتحاد و انسجام بین این افراد به وجود نیامده است و از همه مهمتر این جناج با توجه به کارنامه ای که از خود به جا گذاشته و شاهد انتخابات مجلس ٩٤ و ریاست جمهوری ٩٢ بودیم، بعید نیست که انصرافی در کار نباشد البته هنوز درباره این موضوع زود است که بخواهیم به صراحت قضاوت کنیم. آقای رئیسی، کسی که تا به امروز کار اجرایی در کارنامه خود ندارد و خیلی از مردم نیز ایشان را به خوبی نمی شناسند، شانسی برای پیروزی دارد؟ اگر بخواهم شفاف صحبت کنم به نظر من، شانسی ندارد البته باید دید اصولگرایان منظورم تندروهاست چگونه مهره های خود را می چینند و با توجه به این که ایشان با جلیلی دیدار داشتند و جبهه پایداری بیانیه داده که از رئیسی حمایت می کند و با توجه به کارنامه این گروه و این شخص می توان تا حدودی حدس زد که جامعه گرایشش به کدام سمت است. آرای آقای قالیباف را چطور می بینید؟ به نظر من، آرای قالیباف نسبت به سال ٩٢ کمتر است. قالیباف کارنامه بدی را برای خود به جا گذاشته است که مهمترین آن پلاسکو است. مردم ما نسبت به سال ٩٢ آگاه تر شده اند و می دانند که به چه کسی باید رأی بدهند و آن مردمی که با کیک و ساندیس پای صندوق رأی می کشاندیم دیگر نیستند یا دورشان تمام شده است. آقای قالیباف باید جوابگو باشد که هنوز جواب درست و منطقی درباره پلاسکو نداده است که جای تأسف است.