اختصاصی گیل خبر/ سامان بدر: تساوی داماش گیلان و شهرداری کاشان در هفته چهارم لیگ دسته دوم فوتبال ایران هرچه بیشتر تیم محبوب رشتی ها را از صعود به مرحله بالاتر دورتر کرد و این تیم تنها با دو امتیاز  برای صعود به لیگ دسته یک شانس بسیار پائینی دارد. چیزی که مالک باشگاه داماش بعد از بازی چندان به آن اعتقاد نداشت و گفته بود «داماش هنوز چیزی را از دست نداده» هرچند ریشه استرس و کاهش انگیزه بازیکنان را می توان در بعضی سخنان وی نیز یافت. بعد از دومین شکست داماش در مرحله دوم لیگ دسته دوم فوتبال اسماعیل حاجی پور مالک باشگاه در جمع بازیکنان داماش حاضر شد و نطق غرایی بابت این شکست ها را ارائه نمود که در جای خود جالب بود. البته این نوع سخنرانی ها که در فوتبال حرفه ای توسط مالکین باشگاه هیچگونه محلی از اعراب ندارد، ولی اینجا مالک باشگاه ها به خودشان اجازه دخالت در ترکیب را می دهند چه برسد که در آستانه یک رویداد سیاسی اجتماعی خودشان را نزدیکتر نیز به داماش کنند. نکته اصلی نطق حاجی پور تلاش برای غیرتی کردن و ایجاد شور و هیجان تیمی بود که وضعیت خوبی در جدول ندارد. با این حال این تلاش با چاشنی تهدید نیز همراه بود. جایی که مالک باشگاه اعلام کرد: «تا تغییری در روند نتیجه گیری به وجود نیاید، اشتیاقی به تلاش برای پرداخت مطالباتتان هم وجود نخواهد داشت.» فوتبال به جزء سخنرانی های مالک باشگاه در رختکن همین یک قلم را نیز کم داشت که حقوق بازیکنان به نتیجه آن ها وابسته باشد. مثل این می ماند باشگاه منچستر یونایتد بگوید حقوق بازیکنان را نمی دهد ، چون توانایی کسب سهمیه هم ندارند. البته فوتبالیست های ایرانی که سال هاست به این مسائل عادت کرده اند ولی گفتن علنی آن توسط شخصی که معتقد است سال ها در این فوتبال بوده تا حدودی شناخت وی را از فضای فوتبال با شک و تردید روبه رو می کند. همین تهدیدات است که در نهایت منجر به نتیحه نیز نمی شود و شاهد مثال آن همین تساوی امروز داماش است. حالا بازیکنان داماش مانده اند و تهدید عدم پرداخت حقوقی که مالک باشگاه وعده آن را داده بود. تهدیدی که بعد از این تساوی می تواند به یک بحران نیز بدل شود. اسماعیل حاجی پور به هر دلیلی در بقای داماش نقش داشته و این غیر قابل انکار است. اما تداوم این بقا در شرایطی امکان پذیر است که وی بتواند به اصول بدیهی تیمداری آشنا باشد. اصولی که در آن سخنرانی مالک باشگاه اهمیت چندانی ندارد، حتی شعار هم نقش چندانی نخواهد داشت، اما بدون شک پرداخت حق و حقوق بازیکنان داماش در هر شرایطی لازمه آن است. نه آن که پرداخت حق و حقوق بازیکنان را به کسب نتیجه لازم ملزوم کنیم. این چیزی است که نه برای بازیکنان انگیزه می آورد و نه حتی برای کسی نانی و شاید رایی!