۱۳۹۳/۰۷/۱۳ ۱۱:۳۵
به گزارش گیل خبر,چند ماهی است که بحث استیضاح شهردار داغ است از دو ماه بعد از حضور شهردار در رشت این بحث مطرح شده و تا به امروز همچنان ادامه دارد! در این نوشتار سعی شده تا با اجتناب از قضاوت های یکسویه و فرافکنی به واقعیات پرداخته شود و از تعصب های جناحی پرهیز گردد.
ماه گذشته بحث استیضاح دوباره با نطق هایی بر علیه محمد ابراهیم خلیلی به دلیل انتصاباتی که در سازمان شهرداری و در حوزه اختیاراتش بدون مشورت اعضای شورا انجام گرفته بود استارت خورد و قدم اول طرح ۵ سوال از شهردار رشت بود.
زمانی که محمد ابراهیم خلیلی شهردار رشت شد
محمدابراهیم خلیلی پاییز سال گذشته و پس از انتخاب و معارفه اعضای شورای اسلامی شهر رشت و پس از بررسی برنامه های نامزدهای تصدی شهرداری رشت توسط این اعضا، با رایزنی های مختلف با ۱۱ رای شهردار شهر رشت شد. وی شهردار چند منطقه تهران، شهردار شهرهای مهرشهر، نظرآباد، چهاردانگه اسلامشهر و شهر جدید هشتگرد تهران را در کارنامه خود داشت.
تا چند ماه قبل از انتخاب خلیلی، شهر رشت یک شهردار به نام ثابت قدم و دو سرپرست به نام های میرحق جو و بهارمست را در هر فصل تجربه کرده بود.
در آن زمان با اینکه خیلی از شهروندان معتقد بودند که سرپرست وقت بهارمست با توجه به فعالیت های چند ماهه اش تعهد و تحصیلات و همچنین سابقه خدمتی موثرش در شهرداری در کنار محبوبیت وی در بین ورزش دوستان بهترین گزینه است اما اعضای شورا به شدت به دنبال شخص دارای رزومه درخور شهر و مناسب بودند تا بتوانند یک شروع خوب را داشته باشند.
اعضای شورا از بین افرادی مانند قهرمانی، نوربخش، بهارمست، اسکندری و همچنین شهرداران خوش کارنامه مانند ساغری که کلنگ پل های رشت در زمان وی به زمین خورده بود و همچنین نام های بزرگ کشوری و شهرداران شهرهای بزرگ به محمد ابراهیم خلیلی رای دادند.
آنها با کنار گذاشتن گزینه های بومی به بهانه احتیاج شهر به آرامش و دوری از سیاسی بازی و امتناع برخی از بزرگانی که نامشان در فهرست نامزدهای تصدی شهرداری رشت دیده می شد محمد ابراهیم خلیلی را انتخاب کردند و اینگونه بود که وی به شهر رشت آمد تا بتواند با کمک اعضای شورای شهر رشت و سایر مسئولین دست به دست هم توسعه شهر رشت کمک کند.
بالا گرفتن اختلافات و زمزمه های استیضاح
خلیلی پس از گرفتن تاییدیه از وزارتخانه وارد شهر رشت شد و پس از چند هفته ار حضور وی برخی از اعضای شورا شروع به سنگ اندازی و ساختن حاشیه برای وی کردند. چند ماهی از ورود وی به شهر رشت نگذشته بود که زمزمه هایی از گوشه و کنار به گوش می رسید که برخی از اعضای شورای شهر رشت پس از تنها چند ماه فرصت به شهردار رشت دنبال برکناری وی هستند اما در همان روزها فرماندار شهرستان رشت در جلسه ای پس از شنیدن دلایل برکناری در نهایت به همه ی اعضا توصیه کرد با صبر و تامل بیشتر کار ها را دنبال کنند. بله! فرماندار شهرستان رشت مخالف تغییر زودهنگام شهردار بود و در نشست با اعضای شورا بر تقویت تعامل بین شهردار و شورا, دادن فرصت صحبت کرد در ان زمان گزینه های احتمالی برای تصدی شهرداری نیز رجبی ویسرودی و عباس صابر بودند که در نهایت و در رای گیری مخفی هر کدام توانستند یک رای اخذ نمایند. این میزان رای یعنی اینکه شوراییان اعتقادی به توانمندی این دو عضو برای مدیریت شهر نداشتند.
انتقادات بر خلیلی یا هر کس دیگری وارد است و انتقادات سازنده مطمئنا نقش بسزایی در توسعه یک جامعه خواهد داشت اما انتقادات برخی از اعضای شورا در فرصتی کوتاه رنگ و بوی سازندگی نداشت تا آنجا که حتی صدای بزرگان شهر هم درآمد تا اینکه اعضای شورای شهر از خیر برکناری شهردار گذشتند!
شهردار رشت و عملکرد
بسیاری از فرصت های شهر در اثر عدم ثبات در مدیریت شهری و جایگاه لغزنده شهردار در ۱۵ سال اخیر از بین رفت. محمد ابراهیم خلیلی نیز مستثنی نبود و از بدو ورود به شهر رشت با تنش های زیادی از طرف شورا مواجه بود. در زمان وی و در شرایطی که سرمایه گذاران ریسک بالای سرمایه گذاری درچنین شهری را نمی پذیرفتند و شهرداری با کسری بودجه و محکومیت های وحشتناک و پی در پی که بسیار نیز غیرعادی می نمود دست و پنجه نرم می کرد چندین کار خوب انجام گرفت.
طرح ممیزی املاک از جانب شهردار به جریان افتاد به طوریکه خود اعضای شورا نیز به درآمد مناسب این طرح برای تحقق بودجه اذعان دارند و فقط به طولانی شدن این پروسه اعتراض دارند یا پروژه جمع آوری رواناب های سطحی که در زمان خلیلی آغاز شد و همچنان ادامه دارد و در بارندگی های اخیر ثمره این تلاشها دیده شد.
در صورت استیضاح خلیلی چه کسانی شهردار می شوند؟!
کمتر کسی در چنین شرایطی حاضر به پذیرفتن شهرداری رشت می شود و هیچ یک از افراد با سابقه درخور و دارای کارنامه در این شرایط نابسامانی که برخی از 
اعضای شورای شهر رشت ایجاد کرده اند حاضر به همکاری نخواهند بود. در بین کاندیداهای امروز شهرداری نام هایی چون رجبی ویسرودی، جمشیدی و کاظمی از اعضای شورای شهر دیده می شود که هیچ یک از آنها به جز مسعود کاظمی، تا قبل از ورود به شورای شهر پشت میز یکی از این سازمانها ننشسته اند. شهردار شدن آنها قطعا رزومه ای خوب را برای آنها به همراه خواهد داشت. اما هزینه بدست آوردن این رزومه بسیار بالاست! و بهای آن نابودی منافع شهروندان و ترجیح منافع شخصی بر عمومی است! در بین گزینه های مذکور رجبی در اوایل سال نامزد شهردار شدن بود که فقط با یک رای و آنهم رای خودش از کاندیداتوری انصراف داد و این به معنی عدم اعتقاد اعضای شورا به وی به عنوان شهردار بوده است. اینکه حالا چگونه وی با آرای بیشتری یکی از مدعیان شهرداری است نیاز به آسیب شناسی و بررسی اتفاقات اخیر انتخابات هیئت رئیسه دارد.
در بین گزینه های مطرح شده مسعود کاظمی نسبت به عضو دیگر دارای سایقه ی بهتری است به هر حال او چند صباحی مدیرعامل یکی از سازمان های تابع شهرداری بوده است اما احتمال شهردار شدن وی با توجه به فضای به شدت سیاسی شورا، کمتر از گزینه های قدیمی فراکسیون توسعه شهری است.
مقایسه ابراهیم خلیلی با سایر اعضای نامزد شهرداری
با بررسی رزومه محمد ابراهیم خلیلی که بیشتر انتقادات به نحوه مدیریت وی است و در محجوبیت و سلامت وی شکی وجود ندارد خواهید دید که وی با بالغ بر بیست سال سابقه مدیریتی دارد و قطعا مقایسه وی با افراد جوان شورا هم از لحاظ سوابق مدیریتی کلان و هم از لحاظ تجربه مقایسه مع الفارق است. ضمن اینکه اگر این توانایی در اعضای شورای شهر رشت برای تصدی شهرداری وجود داشت قطعا در سال گذشته و قبل از انتخاب خلیلی مورد بررسی قرار می گرفتند. اینکه چه اتفاقی در این چند ماه بر شورا گذشت که امروز چند تن دعایه نشستن بر کرسی شهرداری را دارند نیز بماند!
چه کسانی در شورا از شهردار حمایت می کنند؟!
در بین حامیان شهردار نام هایی مانند علوی، شیرزاد، موسوی روزان، رسولی و حاجی پور دیده می شود هیچ یک از این افراد عضو فراکسیون اختلاف برانگیز توسعه شهری نبوده و نیستند و برعکس شوقی و کارگرنیا که طبق شنیده ها این روزها به واسطه گرفتن ریاست کمیسیون های شورا به این فراکسیون پیوستند همچنان خدمت را به بازی های سیاسی ترجیح می دهند.
می توان شورای شهر رشت را شامل دو طیف دانست افرادی تقریبا غیر بومی که فراکسیونی را با نام توسعه شهری ایجاد کرده اند و در مقابلش اعضای شورایی که عضو هیچ فراکسیونی نیستند.
دلیل جانبداری مردم و اغلب رسانه ها از شهردار رشت چیست؟!
با اینکه شهروندان شهر رشت و بسیاری از رسانه های بومی در زمان انتخاب شهردار گزینه های بومی را ترجیح می دادند اما اکنون بدلیل استیضاح و عزل و نصب های پی در پی شهرداران خواهان ایجاد ثبات در شهرداری هستند. اکثر رسانه ها و شهروندان به خوبی واقفند که عدم ثبات مدیریت شهری باعث دور شدن سرمایه گذار از شهر و عدم توسعه می شود. نصب هر شهردار و سپس عزل آن هزینه های زیادی را به شهر تحمیل می کند از آمد و رفت مشاوران گرفته تا عزل و نصب های مدیران داخلی سازمان و حتی کارمندان شهرداری که با سیاست های هر شهردار متفاوت بوده و در کنار هزینه های گزاف، ضربات جبران ناپذیری را به شهر وارد می کند.
/گیل اورنگ
تا چند ماه قبل از انتخاب خلیلی، شهر رشت یک شهردار به نام ثابت قدم و دو سرپرست به نام های میرحق جو و بهارمست را در هر فصل تجربه کرده بود.
در آن زمان با اینکه خیلی از شهروندان معتقد بودند که سرپرست وقت بهارمست با توجه به فعالیت های چند ماهه اش تعهد و تحصیلات و همچنین سابقه خدمتی موثرش در شهرداری در کنار محبوبیت وی در بین ورزش دوستان بهترین گزینه است اما اعضای شورا به شدت به دنبال شخص دارای رزومه درخور شهر و مناسب بودند تا بتوانند یک شروع خوب را داشته باشند.
اعضای شورا از بین افرادی مانند قهرمانی، نوربخش، بهارمست، اسکندری و همچنین شهرداران خوش کارنامه مانند ساغری که کلنگ پل های رشت در زمان وی به زمین خورده بود و همچنین نام های بزرگ کشوری و شهرداران شهرهای بزرگ به محمد ابراهیم خلیلی رای دادند.
آنها با کنار گذاشتن گزینه های بومی به بهانه احتیاج شهر به آرامش و دوری از سیاسی بازی و امتناع برخی از بزرگانی که نامشان در فهرست نامزدهای تصدی شهرداری رشت دیده می شد محمد ابراهیم خلیلی را انتخاب کردند و اینگونه بود که وی به شهر رشت آمد تا بتواند با کمک اعضای شورای شهر رشت و سایر مسئولین دست به دست هم توسعه شهر رشت کمک کند.
بالا گرفتن اختلافات و زمزمه های استیضاح
خلیلی پس از گرفتن تاییدیه از وزارتخانه وارد شهر رشت شد و پس از چند هفته ار حضور وی برخی از اعضای شورا شروع به سنگ اندازی و ساختن حاشیه برای وی کردند. چند ماهی از ورود وی به شهر رشت نگذشته بود که زمزمه هایی از گوشه و کنار به گوش می رسید که برخی از اعضای شورای شهر رشت پس از تنها چند ماه فرصت به شهردار رشت دنبال برکناری وی هستند اما در همان روزها فرماندار شهرستان رشت در جلسه ای پس از شنیدن دلایل برکناری در نهایت به همه ی اعضا توصیه کرد با صبر و تامل بیشتر کار ها را دنبال کنند. بله! فرماندار شهرستان رشت مخالف تغییر زودهنگام شهردار بود و در نشست با اعضای شورا بر تقویت تعامل بین شهردار و شورا, دادن فرصت صحبت کرد در ان زمان گزینه های احتمالی برای تصدی شهرداری نیز رجبی ویسرودی و عباس صابر بودند که در نهایت و در رای گیری مخفی هر کدام توانستند یک رای اخذ نمایند. این میزان رای یعنی اینکه شوراییان اعتقادی به توانمندی این دو عضو برای مدیریت شهر نداشتند.
انتقادات بر خلیلی یا هر کس دیگری وارد است و انتقادات سازنده مطمئنا نقش بسزایی در توسعه یک جامعه خواهد داشت اما انتقادات برخی از اعضای شورا در فرصتی کوتاه رنگ و بوی سازندگی نداشت تا آنجا که حتی صدای بزرگان شهر هم درآمد تا اینکه اعضای شورای شهر از خیر برکناری شهردار گذشتند!
شهردار رشت و عملکرد
بسیاری از فرصت های شهر در اثر عدم ثبات در مدیریت شهری و جایگاه لغزنده شهردار در ۱۵ سال اخیر از بین رفت. محمد ابراهیم خلیلی نیز مستثنی نبود و از بدو ورود به شهر رشت با تنش های زیادی از طرف شورا مواجه بود. در زمان وی و در شرایطی که سرمایه گذاران ریسک بالای سرمایه گذاری درچنین شهری را نمی پذیرفتند و شهرداری با کسری بودجه و محکومیت های وحشتناک و پی در پی که بسیار نیز غیرعادی می نمود دست و پنجه نرم می کرد چندین کار خوب انجام گرفت.
طرح ممیزی املاک از جانب شهردار به جریان افتاد به طوریکه خود اعضای شورا نیز به درآمد مناسب این طرح برای تحقق بودجه اذعان دارند و فقط به طولانی شدن این پروسه اعتراض دارند یا پروژه جمع آوری رواناب های سطحی که در زمان خلیلی آغاز شد و همچنان ادامه دارد و در بارندگی های اخیر ثمره این تلاشها دیده شد.
در صورت استیضاح خلیلی چه کسانی شهردار می شوند؟!
کمتر کسی در چنین شرایطی حاضر به پذیرفتن شهرداری رشت می شود و هیچ یک از افراد با سابقه درخور و دارای کارنامه در این شرایط نابسامانی که برخی از 
اعضای شورای شهر رشت ایجاد کرده اند حاضر به همکاری نخواهند بود. در بین کاندیداهای امروز شهرداری نام هایی چون رجبی ویسرودی، جمشیدی و کاظمی از اعضای شورای شهر دیده می شود که هیچ یک از آنها به جز مسعود کاظمی، تا قبل از ورود به شورای شهر پشت میز یکی از این سازمانها ننشسته اند. شهردار شدن آنها قطعا رزومه ای خوب را برای آنها به همراه خواهد داشت. اما هزینه بدست آوردن این رزومه بسیار بالاست! و بهای آن نابودی منافع شهروندان و ترجیح منافع شخصی بر عمومی است! در بین گزینه های مذکور رجبی در اوایل سال نامزد شهردار شدن بود که فقط با یک رای و آنهم رای خودش از کاندیداتوری انصراف داد و این به معنی عدم اعتقاد اعضای شورا به وی به عنوان شهردار بوده است. اینکه حالا چگونه وی با آرای بیشتری یکی از مدعیان شهرداری است نیاز به آسیب شناسی و بررسی اتفاقات اخیر انتخابات هیئت رئیسه دارد.
در بین گزینه های مطرح شده مسعود کاظمی نسبت به عضو دیگر دارای سایقه ی بهتری است به هر حال او چند صباحی مدیرعامل یکی از سازمان های تابع شهرداری بوده است اما احتمال شهردار شدن وی با توجه به فضای به شدت سیاسی شورا، کمتر از گزینه های قدیمی فراکسیون توسعه شهری است.
مقایسه ابراهیم خلیلی با سایر اعضای نامزد شهرداری
با بررسی رزومه محمد ابراهیم خلیلی که بیشتر انتقادات به نحوه مدیریت وی است و در محجوبیت و سلامت وی شکی وجود ندارد خواهید دید که وی با بالغ بر بیست سال سابقه مدیریتی دارد و قطعا مقایسه وی با افراد جوان شورا هم از لحاظ سوابق مدیریتی کلان و هم از لحاظ تجربه مقایسه مع الفارق است. ضمن اینکه اگر این توانایی در اعضای شورای شهر رشت برای تصدی شهرداری وجود داشت قطعا در سال گذشته و قبل از انتخاب خلیلی مورد بررسی قرار می گرفتند. اینکه چه اتفاقی در این چند ماه بر شورا گذشت که امروز چند تن دعایه نشستن بر کرسی شهرداری را دارند نیز بماند!
چه کسانی در شورا از شهردار حمایت می کنند؟!
در بین حامیان شهردار نام هایی مانند علوی، شیرزاد، موسوی روزان، رسولی و حاجی پور دیده می شود هیچ یک از این افراد عضو فراکسیون اختلاف برانگیز توسعه شهری نبوده و نیستند و برعکس شوقی و کارگرنیا که طبق شنیده ها این روزها به واسطه گرفتن ریاست کمیسیون های شورا به این فراکسیون پیوستند همچنان خدمت را به بازی های سیاسی ترجیح می دهند.
می توان شورای شهر رشت را شامل دو طیف دانست افرادی تقریبا غیر بومی که فراکسیونی را با نام توسعه شهری ایجاد کرده اند و در مقابلش اعضای شورایی که عضو هیچ فراکسیونی نیستند.
دلیل جانبداری مردم و اغلب رسانه ها از شهردار رشت چیست؟!
با اینکه شهروندان شهر رشت و بسیاری از رسانه های بومی در زمان انتخاب شهردار گزینه های بومی را ترجیح می دادند اما اکنون بدلیل استیضاح و عزل و نصب های پی در پی شهرداران خواهان ایجاد ثبات در شهرداری هستند. اکثر رسانه ها و شهروندان به خوبی واقفند که عدم ثبات مدیریت شهری باعث دور شدن سرمایه گذار از شهر و عدم توسعه می شود. نصب هر شهردار و سپس عزل آن هزینه های زیادی را به شهر تحمیل می کند از آمد و رفت مشاوران گرفته تا عزل و نصب های مدیران داخلی سازمان و حتی کارمندان شهرداری که با سیاست های هر شهردار متفاوت بوده و در کنار هزینه های گزاف، ضربات جبران ناپذیری را به شهر وارد می کند.
/گیل اورنگ
