گیل خبر/ سیدعبدالباقی اسحاقی قلم، به عنوان ابزاری که با همت اندیشه صاحب خویش، کارش تولید و نشر آگاهی و تبدیل آن به «بصیرت» در جامعه است، از احترام ویژه ای برخوردار است و به دلیل مذکور، قلم، دارای جایگاهی مقدس است که باید از آلودن آن به پلیدی های گوناگون و با درجات مختلف، به شدت پرهیز نمود. قلم و احساس مسئولیت قلم و احساس مسئولیت، با یکدیگر، ارتباط تنگاتنگی دارند. کسی که این وسیله بسیار مهم را در میان انگشتان خویش می گیرد، تا تراوش آن را بر کاغذ ثبت کند یا فوران ذهن خود را در اینترنت و صفحات اجتماعی آن، ماندگار نماید، باید فردی با دغدغه ی فوق العاده باشد که علاوه بر دانایی و تبحر شغلی، از خطیر بودن کار و فعالیتی که بدان مشغول است، اطلاع دقیق داشته باشد. صاحب قلم بصیر صاحب قلم، اگر بصیر و متعهد باشد، در مطبوعات، اینترنت و شبکه های مجازی، می کوشد تا مشکلات جامعه ی خویش را به صورت صحیح و ریشه ای و با درک درست، بشناسد، و برای حل آن ها، چاره جویی مناسب نموده و هرگز سعی خود را صرفا به شعار دادن، هیاهو، سیاه نمایی، خودنمایی و جلب توجه دگراندیشان، معطوف نمی نماید. صاحب قلم دلسوز صاحب قلم دلسوز، مانند یک پزشک باتجربه، که بیماری مراجعین خویش را با حوصله و دقت، تشخیص داده، و داروی متناسب را با بهترین راهنمایی ها، به آنان ارایه می نماید، زیر و بمِ معضلات جامعه ای را که در آن زندگی می کند، بررسی نموده و راههای برطرف کردن آن ها را از طریق مقالات و نوشته هایش، به مسئولین ذیربط، پیشنهاد می دهد . زیرا در غیر این صورت، صِرف تشخیص درد و بزرگ نمایی آن، بدون تجویز داروی درمان کننده، کاری بیهوده است که ساده لوح ترین افراد جامعه، آن را به تمسخر گرفته و نمی پذیرند. کاری که امروز، شبه روشنفکران و طرفداران غرب پرستی، در کشور ما، عاشق و پیرو این شیوه زیان آور هستندو راه به ناکجاآباد می برند. روشنفکر واقعی اهل قلم، وقتی می توانند ممتاز ، برجسته، روشنفکر واقعی و نخبه حقیقی به شمار آیند که از نیازهای واقعی، موانع پیشرفت و کاستی های جامعه، درک درستی داشته و تحت تأثیر القاآت دشمنان کشور، قرار نداشته باشند. چنین قلم فرسایانی، در پیشگاه ملت، منزلتی عظیم خواهند داشت و زحمات آن ها، مورد رضایت پروردگار متعال می باشد. بلندگوی استکبار اما اگر اهل قلم، به بلندگوی استکبار جهانی در داخل کشور، تبدیل شده و سخنان دولت های متکبر آن ها را در داخل، تکرار کنند، مورد تنفر بدنه اصلی ملت شریف ایران، واقع خواهند شد، چنان که امروز شاهد این مسئله در مورد برخی از انقلابیون سابق، وابستگان به دنیا، ویژه خواران و پشیمان های فعلی، هستیم. همان جامانده ها و پیاده شدگان از قطار در حال حرکت انقلاب اسلامی، که در فتنه سال 1388 ، آب در آسیاب دشمن ریخته و ممالک اروپایی و آمریکا را به سوی ایجاد انقلاب رنگین، و تحریم های فلج کننده ایران، سوق داده و تشویق نمودند. جوانمردان مایه افتخار بشریت اما در طرف مقابل، جوانمردانی بوده و هستند که مایه افتخار بشریت اند ؛ همان ها که با نادیده انگاشتن زیبایی های ظاهری دنیوی، و پشت پا زدن به تعلّقات فانی زندگی مادی، در برترین حد آزادگی و شجاعت، به دفاع از اعتقادات، رهبری و مردم ولایت مدار ایران اسلامی پرداخته، و جان شیرین خود را در مسیر دیدار یار، بدون هرگونه چشمداشتی، تقدیم پیشگاه حضرت دوست نموده، و نام مقدس و یاد پربرکت شان برای همیشه، در تاریخ بزرگ مردان انسانیت، به ثبت ابدی رسید. شهید اسحاقی؛ نخبه راستین یکی از هزاران نخبگان راستین سال های دفاع مقدس، سردار رشید اسلام، پاسدار، دانشجو، محقّق، نویسنده و راوی جنگ؛ شهید سیدمحمد اسحاقی است که در خاندانی روحانی با سابقه طولانی سیادت و روحانیت، به دنیا آمد، پرورش یافت و در اوج جوانی و سن 24 سالگی، در خط مقدّم جبهه نبرد با دشمن متجاوز بعثی و استکبار بین المللی، در عملیات کربلای 5، و روز 29 دی ماه سال 1365، به شهادت رسید. سردار قلم سردار قلم؛ شهید سیدمحمداسحاقی، اندیشمندی بود که درد دین داشت و رسالت قلم را به خوبی به انجام رسانید و در زمانی که برخی هم سن و سال های او و خانواده هایشان، در اندیشه خرید سربازی، گرفتن معافیت پزشکی با هر طرفند، فرار از میدان جنگ و دفاع به هر بهانه، و رفتن به خارج از کشور و نجات جان خود بودند، با اختیار و اراده، بصیرت کامل، غیرت دینی و عشق به ولایت فقیه و حضرت امام خمینی(ره)، راه جبهه ها را در پیش گرفت و به همراه خیل عظیم جوانان ایثارگر وطن، سال ها در برابر دشمنان، سینه سپر کرد و به پاکسازی خاک مقدس میهن اسلامی از لوث وجود اشغالگران پرداخت تا سرانجام جواز ورود به بهشت برین الهی، فوز عظیم و بالاترین رتبه رستگاری را از خالق متعال، دریافت نمود. الگوی نسل جوان امروز اگر هر ایرانی غیور و وطن دوست، بخواهد که سرزمینش تا ابد همچنان ایران بماند و به پیشرفت های علمی خویش ادامه دهد و بر بام دانش جهان بایستد، و زیر بار زورگویی های ستمگران جهانی، کمر خم نکند، باید برای نسل جوانش ـ در مدرسه، دانشگاه و حوزه علمیه ـ در هر دوره، الگوی شایسته ای معرفی نماید و آنان را به تبعیت از الگوهای برجسته، تشویق نماید. نه آن که دایما به دنبال مطرح کردن بازیگران زن و مرد سینما، ورزشکاران و اهالی موسیقی، در برنامه های مختلف تلویزیونی و رادیویی باشد. الگوی تمام عیار شهید اسحاقی و همانند او، برای نسل جوان امروز، الگویی تمام عیار به شمار می رود، و جوانان غیرتمند ما، به اعتقاد دینی وی، رفتار، دانش، شجاعت، مسئولیت پذیری، بصیرت و سلوک معنوی اش، به شدت نیازمند می باشند. الگو در همه جا الگویی که جدّیت در تحصیلات دانشگاهی، همّت فراوان در آموختن زبان های خارجی، آشنایی عمیق با سیاست بین المللی، فعالیت مؤثر در مطبوعات در قالب نویسندگی و تحلیلگری و تئوری پردازی، حضور پُررنگ در فعالیت های اجتماعی، پیمودن تمامی خطوط مقدّم جبهه های نبرد از کوهستان های شمال غرب، دشت های جنوب تا آب های نیلگون و گرم خلیج فارس، و حتی حضور مقتدرانه در خاک دشمن، می تواند بهترین سرمشق برای آینده سازان مصمم ایران اسلامی باشد. شهادت در راه خدا شهید اسحاقی، جوانی راست قامت بود که بدون اغراق، خصوصیات ویژه ای مانند: «حضور قلب در عبادت، اهتمام به تزکیه نفس، اخلاص در عمل، توسل و توکل در کلیه امور، پاکدامنی در عنفوان شباب، از جان گذشتگی در برابر حوادث تلخی که اسلام و کشور را تهدید می کرد»، را با یکدیگر درهم آمیخت و به سبب این شایستگی ها، به مقامی رؤیایی و ملکوتی رسید که کاملا شایسته آن بود که «شهادت در راه خدا» نام داشت. مقامی که همه ی پیامبران، امامان معصوم، علماء و اولیای الهی در طول تاریخ، خواستار رسیدن به آن بوده و هستند. وظیفه مسئولین ارشد و میانی آری، 30 سال است که شهید سیدمحمد، مانند همرزمانش، با سربلندی و عظمت رفته و با نثار خون سرخش، نظام مقدس جمهوری اسلامی را ماندگار کرده، و اینک مسئولین ارشد و میانی کشور هستند که باید به وظایف خویش، عمل کنند و در سایه ولایت پذیری و تبعیت کامل از مقام معظم رهبری، با نشان دادن میزان زیرکی، آینده نگری، دشمن شناسی، دشمن ستیزی و شجاعت خویش، مرز و بوم دلیران را از بحران های کوچک و بزرگ بین المللی، منطقه ای و فتنه های داخلی، به سلامت عبور داده و به دست صاحب اصلی آن؛ حضرت ولی عصر امام زمان(عج) بسپارند. به امید آن روز.