اختصاصی گیل خبر/ امین مهرآور شما می توانید یک مدیر دولتی باشید که با شعار «من سرهنگ نیستم» روی کار آمده اما رفتار عصبی شما روی نظامیان را سفید کند، می توانید یک تحصیلکرده و استاد رشته جامعه شناسی باشید اما برکرسی مدیریت مهمترین نهاد اقتصادی یک استان تکیه زده و حتی خود را دارای سوابق رسانه ای معرفی کنید اما در برخورد با رسانه ها و خبرنگاران برخوردی شبیه مسئولان اداره ممیزی داشته باشید. این پارادوکس عملی در حرف و نظر شیوه بسیاری از مدیران دولتی رسانه هراس گیلان است که با تازیانه کلام تن نحیف جامعه مطبوعاتی گیلان را نوازش می دهند. در چند روز گذشته برخی رسانه های استانی خبر از کاهش بودجه پیشنهادی استان گیلان درلایحه بودجه سال 1396 دادند، انتشار این خبر موجب شد تا ریاست سازمان برنامه بودجه استان در یک نشست خبری «فوری» تصمیم به روشنگری و شفاف سازی بگیرد اما آن چه دراین نشست رخ داد همه چیز به غیر از روشنگری در مورد پرسشهای مطرح شده بود. ایشان در ابتدا سخن از قدردانی از خبرنگاران گفتند و اینکه این قدردانی نباید محدود به یک روز باشد اما طولی نکشید که عملکرد ایشان در قبال پرسش خبرنگاران در همان جلسه یادآور حالت پاسخگویی مدیران دولت قبل شد و تذکر برخی از خبرنگاران را در نحوه برخورد به همراه داشت. با این حال خوب است که گاهی نقدهایی مطرح شود تا عده ای از مدیران یاد خبرنگاران بیفتند. رئیس سازمان برنامه و بودجه گیلان که همواره خود را یک «معلم دانشگاهی» معرفی می کند در این جلسه تلاش کرد با تکیه بر توانایی خوبِ سخنوری اش و صفتی که طی سالها تدریس در دانشگاه به یکی از نقاط قوت وی تبدیل شده است پاسخ خبرنگاران را نه با آمار و استدلال بلکه با بیان کلمات زیبا! بدهد. جملات زیبایی که محور بسیاری از مراسم های سازمان برنامه و بودجه در سال های گذشته بوده و هر از چندگاهی با دعوت از سخنرانان برجسته کشوری و استانی در تالار اجتماعات خودنمایی می کند ولی در جواب این پرسش و نه اتهام که چرا بودجه پیشنهادی گیلان کاهش یافته با تکذیب این موضوع به این بسنده می شود که به دکتر نوبخت اعتماد داشه باشید! نگاهی به پاسخ های رئیس سازمان برنامه و بودجه گیلان در نشست خبری اخیر می تواند مهر تاییدی بر این نظر باشد که محمدی درعمل دست خالی آمده بود تا به زعم خود تنها بتواند قدری موجبات آرامش فضا را برای همکاران و دوست خودی اش فراهم کند. محمدی با ذکر عباراتی همچون « به دکتر نوبخت فرزند گیلان اعتماد داشته باشید» تنها تلاش کرد تا با هزینه کردن از آبروی این چهره ملی گیلانی، خود و همکارانش را از پاسخگویی و شفاف سازی برهاند. ولی واقعیت این است که اگر قرار باشد ما تنها اعتماد صرف به یک شخص داشته باشیم باید اکنون پای وعده جناب نوبخت در سال گذشته می ماندیم که قول داده بود راه آهن قزوین -رشت در سال جاری افتتاح خواهد شد و حال آن را به سال دیگر موکول کرده است! نقطه عطف این نشست اما زمانی بود که چند تن از خبرنگاران پرسش هایی را مطرح کردند، او که خود نیز در ابتدای سخنانش کار رسانه ها را پرسشگری عنوان کرده بود حالا در برابر پرسش های یک خبرنگار چنان با خشم و عصبانیت پاسخ داد که موجب بهت برخی از حاضرین گردید. محمدی خبرنگارِان مخاطب خود را در قبال پرسشی ساده درحالی موظف به ارائه آمار و اسناد می داند که خود بعنوان رییس سازمان برنامه و بودجه گیلان هیچ گونه آمار و سندی مبنی بر شفاف سازی و رد این ادعا ارائه نکرد. شاید ایشان همان طور که از مدرک دانشگاهی وی مشخص است چندان به نظام بودجه نویسی آشنا نباشد و اطلاعات اقتصادی وی نیز چندان مورد توجه نباشد که این البته اشکالی ندارد اما وقتی در مقام رئیس سازمان برنامه و بودجه و آن هم در نشستی که به منظور شفاف سازی پیرامون بودجه سال 1396 تشکیل شده، نمی تواند تنها به این بسنده کند که به دکتر نوبخت اعتماد داشته باشید. شاید چنین پاسخی این واکنش را به همراه داشته باشد که به ظاهر استان گیلان باید تنها به دکتر نوبخت امید داشته باشد و مدیران اقتصادی استانی در اینجا کاره ای نیستند جز این که یا در بحبوحه امضا موافقت نامه های مالی ادارات و طرح سرشماری به ژاپن سفر کنند و یا همایش سخنان و جملات قصار را بدون هیچ خروجی عملی و اجرایی ترتیب دهند!