اختصاصی گیل خبر/ سامان بدر: جدول  نیم فصل اول لیگ دسته فوتبال آزادگان شان از جایگاه مناسب تیم های گیلانی خبر می دهد که برای بسیاری ارزشمند است و عده ای از رشد تیم های قدیمی فوتبال ایران به سطح برتر فوتبال ایران خوشحال خواهند شد. هرچند مشخص است که بیم و هراس های زیادی تا حصول نتیجه نهایی وجود دارد که صعود به لیگ برتر را در هاله ای از ابهام نگه می دارد. سپیدرود ؛پدیده لیگ/ ملوان؛ با نتیجه ای قابل انتظار تا اینجا سپیدرود پدیده لیگ بوده است. تیمی که به زعم مربیانش در ابتدای فصل برای ماندگاری در لیگ بسته شده بود، مشلات مالی فراوانی دارد و از لحاظ مالکیتی نیز نامشخص است. کسب رتبه اول تا اینجای فصل برای تیمی به بضاعت سپیدرود از جمله عجایب لیگ فوتبال ایران است. در آن سوی قضیه ملوانی قرار دارد که رتبه دومش تعجب کسی را بر نمی انگیزد، اما هواداران بدون شک راضی هستند، مخصوصا که در این میان بندرنشینان موفق به شکست سپیدرود هم شدند. تجربه گذشته از تلاش برای صعود محمد مایلی کهن در ابتدای فصل نیز از این صحبت کرده بود که قولی برای صعود نمی دهد، قولی که بدون شک چندان مورد علاقه هواداران نخواهد بود و آن ها در هر صورت از ملوان صعود می خواهند. البته آن ها در سه دوره گذشته ای که در لیگ آزادگان دهه هفتاد و لیگ برتر دهه هشتاد به لیگ  پائین تر سقوط کردند در فصل بعد  دوباره موفق به صعود شدند و اکنون نیز همین امر را از مایلی کهن می خواهند. حتی اگر قرار باشد دوباره بردهای این تیم با اختلاف کم و در دقایق پایانی بدست آید. در سوی مقابل سپیدرود از لحاظ تاریخی نشان داده که وضعیت خوبی در اواخر فصل ندارد و این را بارها نشان داده است و در اواخر فصل از صعود بازمانده است تا تنها یک بار طعم حضور در بالاترین درجه لیگ فوتبال ایران را بدست آورد که آن هم به خاطر قهرمانی در لیگ اول استان بدست آمد. سپیدرود در سال 56  تا اواخر فصل در آستانه صعود به  مسابقات لیگ اول تخت جمشید بود که شکست های متوالی را در هفته های آخر تجربه کرد و از صعود بازماند. در سال 57 هم با قدرت در صدر جدول قرار گرفته بود که انقلاب اسلامی مسابقات را کنسل کرد. در دهه هفتاد هم سپیدرود در فصل 76-75 در حالی که در ابتدا صدرنشین بود در اواخر فصل روند بد نتیجه گیریش آغاز شد و در نهایت با تساوی خانگی مقابل فجرسپاسی کارش به اما و اگر کشیده شد و چوکا نیز نتوانست برای تیم هم استانیش مقابل سپاسی کاری کند و با شکست سرخپوشان را از صعود بازداشت. در دهه هشتاد هم چند بار سپیدرود در اواخر فصل از صعود به لیگ یک بازماند تا سال های تلخی در نتیجه گیری برای سپیدرود به وجود بیاید. ضعف ها و قوت ها حال ملوان و سپیدرود با وضعیتی متفاوت تاریخی در یک جدول در جستجوی صعود هستند. مایلی کهن که مازیار زارع، رافخایی و  و پژمان نوری را نخواسته تیمش از تیم مشترک آن سه بازیکن بالاتر ایستاده است هرچند می توان مدعی شد که در صورت حضور آن سه بازیکن شرایط برای آن ها ممکن بود بهتر نیز باشد. مایلی کهن بدون شک مربی نیست که غرور و نخوت در وی غلبه شود، گرچه وی نیز تجربه های شکست در ادامه مسابقات را تجربه کرده است. در حال حاضر به نظر نمی رسد در نیم فصل دوم چندان گزینه ای برای تکمیل لیست خود داشته باشند، در مورد عملکرد بازیکنانش نیز باید گفت که تا اینجا مهاجمان ملوان عملکرد فوق العاده ای نداشتند.  درست است حسین شنانی به عنوان بازیک ذخیره خوب به داد تیم رسیده و پوریا غلامی هم دو گل حساس در دقایق انتهایی به ثمر رسانده است اما آمار سه گل برای یک مهاجم اصلا نتیجه خوبی نیست. اما آن ها در چهار بازی انتهایی تنها یک بار در دقیقه 93 از روی ضربه پنالتی به گل رسیدند که نشان می دهد وضعیت بسیار بغرنجی دارند. البته ملوان به جزء داشتن شاهین ثاقبی و تا حدودی محمد آبشک دارای بازیکن شاخصی نیست و اسکلت  بندی تیم مایلی کهن را جوانانی تشکیل می دهند که در نگاه کلی شاید تفاوت چندانی با بازیکان دیگر تیم ها نداشته باشند. سپیدرود در خط حمله گزینه های بهتری دارد، سهیل حق شناس با تجربه نقطه قوتی برای تیم خود محسوب می شود و میلاد قربانزاده هم گلهای حساسی به ثمر رسانده است. در مجموع می توان گفت  آن ها به خاطر داشتن بازیکنان قدیمی چون  مهدوی و کعبی تیم باتجربه ای محسوب می شوند. هرچند نقطه قوت اصلی این تیم در خط دفاع و زوج خوب هادی موسوی و هادی تامینی است که به همراه گلر آماده ای چون محمد حسینی به راحتی اجازه فرصت را به مهاجمان حریف نمی دهند. گرچه همچنان باید افسوس خورد که چرا میعاد یزدانی وینگر آماده سپیدرود در فصل گذشته به استقلال پیوسته و در آن جا یک دقیقه نیز بازی نکرده است. شاید اگر سپیدرود وضعیت خوب مالی داشت می توانست میعاد یزدانی و عمادمیرجوان دو بازیکن قدیمی خود را از تیم های لیگ برتری بگیرد و شانس خود را برای صعود بالا ببرد. در یک نگاه کلی می توان به آینده امیدوار بود، ولی نباید این مساله مهم را فراموش کرد که فوتبال گیلان همیشه با ابهامات روبه رو بوده و نوسانات آن منجر به این می شود که همچنان نتوانیم نیمه پر لیوان را نگاه کنیم. اگر از لحاظ تاریخی نگاه کنیم  به این نتیجه می رسیم که صعود ملوان با توجه به نام و سابقه اش دور از دسترس نخواهد بود. ولی اگر کمی امروزی تر نیز نگاه کنیم متوجه می شویم که حتی سپیدرود این فصل تیم بهتری به نظر می رسد و این حق برای صعود در آن دیده می شود. به شرطی که بتواند این روند را پایدار نگه دارد.