اختصاصی گیل خبر/ روز یکشنبه 7 آذر پانزدهمین دوره رقابتهای کاراته قهرمانی آسیا در رده های سنی نوجوانان، جوانان و زیر 21 سال در شهر ماکسار اندونزی به پایان رسید و تیم ملی کشورمان با کسب6 طلا، 4 نقره و 15 برنز بعد از ژاپن بر سکوی نایب قهرمانی ایستاد و دوم شد. در این تیم 4 ورزشکار گیلانی حضور داشتند که هر 4 نفر موفق به کسب مدال شدند. در رقابت های در رده سنی امید وزن ۸۴- محمدرضاگیلانپور به مدال طلا دست یافت.  سارا بهمنیار ،در  وزن منهای ۴۸ کیلوگرم نوجوانان، مجتبی محمدی  وزن 61- کیلوگرم جوانان و مهرداد مستحصن از گیلان در وزن منهای ۵۷ کیلوگرم کومیته جوانان دیگر گیلانی هایی بودند که در این مسابقات به مدال برنز دست یافتند. همچنین در این مسابقات سعید حسنی پور و فاطمه قاسمی نیز  به عنوان  مربی در بین  تیم های رده های سنی ایران  در کنار کاراته کاران گیلانی حضور داشتند. سعید حسنی پور متولد سال 66 سابقه قهرمانی بازی های آسیایی اینچئون و قهرمانی جوانان جهان  را در کارنامه دارد. فاطمه قاسمی نیز که در یک خانواده کاراته ای بزرگ شده سابقه عضویت تیم ملی بانوان ایران در بازی های آسیایی  2010گوانگجوی چین به همراه برادرش محمد قاسمی را دارد. به دنبال درخشش کاراته کاهای گیلانی در مسابقات قهرمانی رده های سنی آسیا محمدرضا گیلانپور و سارا بهمنیار به همراه مربیان گیلانی خود در دفتر پایگاه اطلاع رسانی گیل خبر حضور پیدا کردند و در مورد این مسابقات و آینده کاری خود نظرات خود را بیان کردند. خانواده کاراته کای آستانه ای اولین نکته این مصاحبه این بود که متوجه نسبت فامیلی سارا بهمنیار و فاطمه قاسمی شدیم. سارا بهمنیار که  دختر خاله مربی خود فاطمه قاسمی است متولد سال 78 است. وی   در مورد انگیزه های خود برای ورود به کاراته می گوید: بزرگ شدن در یک خانواده کاراته ای موجب شد که از سه سالگی وارد این ورزش شوم، من در ابتدا کاراته را زیرنظر خاله خود که مادر خانم قاسمی باشد آغاز کردم ، تاکنون مدال برنز جهانی 2015  اندونزی  و مدال طلای نوجوانان آسیاسال 2014 در مالزی را کسب کردم. در  تورنمنت های دیگری هم که شرکت کردم یک طلا و یک برنز و در تورنمنت تایلند به مدال نقره دست یافتم. فاطمه قاسمی عضو سابق تیم ملی بانوان کاراته ایران که در واقع جزء اولین کاراته کاهای زن ایرانی محسوب می شود که با پوشش اسلامی در مسابقات حاضر شده است  به ما می گوید: همه ما  کارمان را زیر نظر پدر و مادرمان شروع کردیم که بعد به یک سطح بالاتر رفتیم. وی درباره علت  اینکه در 27 سالگی کاراته را با وجود عضویت در تیم ملی کنار گذاشت  ابراز داشت: یک سری مشکلات ریوی داشتم که مجبور شدم کنار بکشم. اولین بانویی که در بخش بزرگسالان وارد شد من بودم و بعد از آن استارت مسابقات خورده شد. در اعزام های مختلف با تیم ملی حضورداشتم که مسابقات رسمی نبود. از 2010 بود که مجوز حجاب را گرفتیم که من در آن دوره شرکت کردم که  متاسفانه از سال بعد به خاطر آسیب دیدگی ریوی نتوانستم ادامه دهم. وی در مورد این که چطور به عنوان مربی تیم ملی رسیده نیز می گوید: شاگردانم در بزرگسالان در اردوی تیم ملی بودند و فیکس  تیم ملی نیز داشتم. چون شاگردان زیادی نیز داشتم که به تیم ملی دعوت شدند و با توجه به تحصیلات و رزمه ای که کسب کردم  و حمایت هایی که شد به عنوان  مربی تیم ملی انتخاب شدم. با این حال این قهرمان آستانه ای کاراته ظاهرا از این که دیگر به عنوان بازیکن فعالیت نمی کند همچنان ناراحت است: پشمان هستم که دیگر به عنوان کاراته کا حضو ندارم. همان اول هم دیدم ارزشی که بازیکن دارد اصلا قابل قیاس با مربیگری و داوری نیست و این برای من سخت بود. ضعف داوری در رده های پایه سارا بهمنیار در ادامه  در مورد مسابقات هم نظر خود را بیان می کند و آن را در سطح بالایی ارزیابی می کند و درباره شکست مقابل حریف ژاپنی می گوید: من قرعه ام نسبت به بقیه خوب نبود. من سه دور مسابقات را با رقبای قدری روبه رو شدم و تمام توانم را  در دو دور اول گذاشتم.حریف ازبکستانی را  که بردم از حریف ژاپنی هم بهتر بود  ، ولی در نهایت من مقابل ژاپنی  شکست خوردم. فاطمه قاسمی هم بر این اعتقاد بود که رقیب ازبکستانی از ژاپنی قویتر بود ولی وی بر ضعف داور نیز تاکید می کند. ضعفی که سعید حسنی پور هم بر آن صحه گذاشت و گفت:  من فکر می کنم در رده های پایه داوری ها تاثیر گذار است. چون زیاد روی شما شناخت ندارند و ممکن است اشتباه بشود که از روی عمد نیست. جنگیدن مردانه سارا سعید حسنی پور در مورد سارا اشارات جالبی دارد و خصوصیات ویژه وی را برجسته می کند: قیافه سارا بهمنیار خیلی مظلوم است ولی واقعا می جنگد، بدون اغراق و تعصب بهترین نفر نوجوانان و جوانان بود. جنگندگی ایشان به طوری است که  مثل یک مرد مسابقه می دهد.یعنی اگر حواسش به خودش باشد بی شک تیم ملی بزرگسالان ما خواهد بود و در المپیک مسابقه می دهد. برد و باخت همیشه هست، ولی مهم این است که تمام تلاشت را بکنی و سارا بهمنیار واقعا بدون ترس مسابقه می دهد، دو مسابقه ای هم که باخت مشاهده می کردیم که  گریه می کرد با وجود این که مدال گرفته بود. غرور و تعصب طلایی گیلان  مربی تیم ملی امید در ادامه از بازیکن تیم خود نیز تقدیر می کند و درباره اردلان (محمدرضا) گبلانی پور طلایی ایران در این مسابقات می گوید: اردلان هم یکی از ورزشکاران با تعصب است که ذره ای عقب نمی نشیند. سر بازی با حریف قزاق در حالی که سه بر یک عقب بود بازی را در آورد و با یک ضربه پای 3 امتیازی در لحظات آخر پیروزشد در حالی که رقیبش خیلی از او قدبلندتر بود.  اردلان سختی زیادی کشیده بود و سال های اخیر کمی از تیم ملی فاصله گرفته بود که دوباره با روحیه خودش موفق به بازگشت شد و از کسانی است که همیشه این روحیه موفقیت و هوش لازم را دارد. تبعیض در دوره های قبلی محمدرضا گیلانپور نیز در گفت و گو با ما درباره این مسابقات می گوید: مسابقات سطح خیلی خوبی داشت. هرچه سطح رده های سنی بالاتر می رفت سطح مسابقات نیز بهتر می شد. این کاراته کای متولد 76 رشتی که در اندونزی مقابل رقبای هند، قزاقتسان و عربستان موفق به پیروزی شد  در معرفی خود می گوید: من با مربیگری  فامیل خودم کاراته را شروع کردم و بعد کنار مربی فعلی خودم حمید رضا سلیمی کارم را ادامه دادم .4 سال پیش مسابقات آسیایی نوجوانان ازبکستان برنز گرفتم، ولی سه سال بعد پشت اردو ماندم. محمدرضا درباره  علت دوری خود  از مسابقات بین المللی در سال های گذشته نیز گفت: در این دو سه سال که بیرون اردو بودم همیشه تا نفر دوم می آمدم، یا خیلی زودتر راه نمی دادند به اردوها که امسال خدا را شکر کادر فنی طوری بود که فرقی بین بازیکنان نمی گذاشت.  در مسابقات مالزی به من گفتند این انتخابی آخر است و هرکس ببرد تمام می شود. من در انتخابی دو رقیب خودم را بردم که کل تیم بسته شد ولی در وزن من گفتند باید دوباره انتخابی بگذاریم که دوباره انتخابی گذاشتند و مربی خودش آمد داوری کرد.  وقتی شما بعد بردهای متوالی  یک بازی یک بر هیچ می بازید و خطتتان می زنند بدون شک ناراحت می شوید. ولی جا دارد همراه با خانواده خودم از استادم آقای سلیمی و همچنین دکتر رهنما و آقای حسنی پور تشکر کنم که پشت من بودند و من را برای مسابقات بعدی حمایت می کردند. المپیک؛ هدف بعدی با توجه به المپیکی شدن ورزش کاراته امیدها برای کسب مدال گیلانی ها در این مسابقات افزایش پیدا کرده است. هرچند در حال حاضر هیچ گیلانی در تیم ملی بزرگسالان حضور ندارد ولی استعدادها و پتانسیل های بالقوه ای در استان هستند که نیازمند توجه فراوان هستند. .محمدرضا گیلانی پور و سارا بهمنیار نیز بر این هدف تاکید می کنند ولی معتقدند که  پله پله به آن جا رسید. سعید حسنی پور هم در این رابطه بیان داشت: هدف المپیک است. با توجه به سنی که بچه های ما دارند این پتانسیل وجود دارد که بتوانند سهمیه المپیک را کسب کنند. در دوره بعدی کاراته به صورت آزمایشی در المپیک حضور دارد و در قسمت بانوان و آقایان هرکدام سه سهمیه دارد که ما امیدواریم بتوانیم به آرزوی 64 ساله گیلان برای کسب مدال خاتمه دهیم. اکنون ما سهمیه گیلان برای بزرگسالان نداریم، ولی در واقع سرمایه گذاری ما روی جوانان و امید است که بتوانند در دو المپیک بعدی موفق باشند. بیشتر از این 4 نفر ما پتانسیل داریم و سال آینده مسابقات جهانی رده های سنی اسپانیا را پیش رو داریم که امیدواریم شرایط بهتر باشد. وقتی شورای شهر در تجلیل از قهرمانان حضور ندارد/ انتقاد از برخوردها و تجلیل های سلیقه ای  البته امید کاراته گیلان به آینده با انتقاداتی نسبت به بعضی بی توجهی ها نیز همراه است که خودش را در همین مسابقات نشان داده است  و کمترین توجه رسانه ای، تبلیعاتی و حمایتی از آن ها صورت نگرفته است. در این رابطه فاطمه قاسمی می گوید: پارسال مدال برنز سارا در بخش نوجوانان جهان در اندونزی برای اولین بار در گیلان اتفاق  افتاد، ولی وقتی که برگشتیم استقبالی از وی نشد. حالا نماینده مجلس شهر در بسیاری از تجلیل ها حضور دارند، اما شورای شهر خیلی کمرنگ هستند. امسال هم همینطور بود. به محض بازگشت وقتی در آستانه برنامه ای گذاشتیم از شورای شهر هیچ نماینده ای حضور نداشتند. شرایط و زمین  تمرین را بازیکن می تواند ایجاد کند اما بحث اصلی بر سر حمایت های معنوی و مالی است که ما آن را مشاهده نمیکنیم. در بحث بازتاب رسانه ای هم پارسال سارا حتی یک برنامه تلویزیونی هم دعوت نشد.  این بچه ها حقوق هم نمیگیرند. با هزینه های شخصی خودشان کار می کنند و مجبورند نسبت به خرید مکمل های ورزشی هم اقدام کنند ، متاسفانه  هیچ هزینه ای از فدراسیون دریافت نمی کنند و تنها کمی از سوی هیات های استان ساپورت می شوند. سعید حسنی پور نیز در این رابطه می گوید: خانم بهمنیار در آستانه فعالیت می کند و  آقای گیلانپور در رشت، ولی مشکل این است که حمات نمی شوند و سلیقه ای برخورد می شود. آرزوی ما این است که یک قانونی داشته باشیم که در  نهادهایی چون شورای شهر،فرمانداری، شهرداری سلیقه ای عمل نشود که یک ورزشکار بعد رسانه ای ایش خوب باشد به وی رسیدگی شود  و یک قهرمانی که سرش به کارخودش است و شاید مدالش هم ارزشمندتر باشد ولی هیچ رسیدگی به وی در دستور کار قرار نگیرد. در وزارت ورزش و جوانان پاداش ها بر اساس قانونی وجود دارد که به قهرمانان اهدا می شود. ولی در بعضی جاها مثلا شورای شهر برای بعضی ورزشکاران پاداشی را مصوب می کنند که به دیگر ورزشکاران که شاید  یک  مدال بالاتری هم می گیرد اعطاء نمی شود.   قهرمان بازی های آسیایی 2014 در ادامه انتقادات خود گفت: ما اگر می خواهیم مدال المپیک بگیریم باید همه دست به دست یکدیگر بدهیم. باید همه کمک کنیم که این اتفاق بیفتد. خود همین  مدالی که سارا  گرفته کار سختی است که توانسته با حجاب از ارزش های ما دفاع کند. شاید اگر در شهر دیگری بود جز آستانه بولد بیشتر پیدا می کرد، پارسال اولین بانویی بود که مدال جهانی کسب کرد ولی آن طوری که شایسته اش بود مورد تجلیل قرار نگرفت.بسیاری خبر  ندارند که ایشان اولین مدال بانوان گیلانی را در مسابقات جهانی کسب کردند. ولی متاسفانه هیچ پوشش رسانه ای داده نشد. حسنی پور در ادامه ابراز داشت: قبلا هر وقت که  بازی های آسیایی بود سراغ کاراته می آمدند و رسیدگی می کردند و وقتی مسابقات تمام می شد با کاراته خداحافظی می کردند.  این دردی بود که ما موقع مسابقات حس می کردیم. وی همچنین گفت: ما نماینده های بیشتری در گیلان برای درخشش  داریم. باور کنید بهترین نفرات تیم ملی گیلانی ها بودند و ما از هیچ  کس نمیترسیم  که این حرف را بزنیم. این مدال ها کمک میکنندکه خودشان تثبیت شوند و تعداد بیشتری اضافه شوند برای میادین بزرگتر ، ولی آن چه مورد تاکید ماست حمایت بیشتر و عادلانه از قهرمانان خودمان است. [gallery link="file" ids="231686,231687,231688,231689,231690,231691,231692,231693,231694,231695,231696,231697,231698,231699,231700,231701,231702,231703,231704,231705,231706"]