گیل خبر/ عماد واسع  حالا که این حرفها نوشته شود، می ماند از اینکه که مخاطب چطور می خواهد استنباط کند از این همه چوب های لای چرخ انداخته شدن ها، وقتی دستمان به هیچ جایی بند نیست، این جمله  کلیشه ای این روزها را با هم بخوانیم؛ هر جای دیگری در  این مملکت بودیم، تیم صدر جدول را روی سرشان می گذاشتند و حلوا حلوا می کردند، این وسط در جنگ خریدار و رایزنی کردن پشت پرده ای ها، ای کاش یکی بیاید و پایش حتی شده اتفاقی در  این رفت و آمدها به پرده گیر کند، پرده بیفتد و چهره ها نمایان شود. حالا که اینقدر خوشبختیم، توی خلوت خودمان صد باره می گوییم؛ چقدر بدبختیم ما، بیشتر باید گفت: چقدر غزه ایم ما، وقتی داریم، تا آخرین نفس، توی قرار هر میدانی، سر بلند بیرون می آییم، اما مشک هایمان دریغ از جرعه ای آب است، ای ساقی کربلا می بینی ما هم چقدر به تو بی شباهت نیستیم، این آدمهای پشت پرده، که عمری در محفل های خانگی در  بالا رفتن منبر پدر و بزرگترها از پشتش می گفتند؛ چقدر در این روزها ملموس است، این همان فوتبالی بود که با عشق توپ پلاستیکی دو لایش ما را مجذوب خودش کرد، مایی که داشتیم عشق می کردیم، ولی حالا چه خیال عبثی شده، توی این روزمرگی ها، خریدار زمان، پیغام و پسغام دادن ها، در روزهایی که نامحسوس تابلو تهدید را هر چه کمرنگ تر به دست می گیرند و نشان این و  آن می دهند، باید لال مونی بگیریم، چرا چون ما نمی فهمیم و آنها می فهمند. درد یک تیم، از یک دست لباس و یک دستگاه اتوبوس برای رفتن و سیصد میلیون صدقه وار برای تیم آوردن گذشته، چون زورمان کم است، و آدمها اهل قدرت، یک عمر چوب فلک توی سر ما همین صورت خورده و آدمهای دلسوز پشت پرده! برای سپیدرود رشت، که این روزها سرش هیچ معلوم نیست به بالین کیست، همین بس که آب گرفتگی یک شهر در سالیان متمادی بهمراه کنده کاری هایش هم می تواند تاثیر گذار در عاقبت بخیری یک تیم نقش داشته باشد، این روایت ها، این پچ پچ های ترسناک از ظاهری آرام به زعم پرداختن به تئوری هایی که ما بچه های عامی هیچ وقت سرمان به تویش نمی رود، این توصیف آدمها از خطرناک بودن و بازی با دم شیر، برای تیمی که حتی قطعه های رفتاری پازل آدمها کنار هم ارور می دهند، اینکه اینجا فوتبال مکانی برای لذت بردن از عشقی که خیلی از اینها که مدعی هستند تعلقی هیچ گاه به آن نداشتند، فوتبال برای سپیدرود رشت مثل آیدی های بی صاحب و حرفها با تنی آرام و ترسناک است، ما اگر هم توی این بازی مغلوب ترس آنکارد کرده های ظاهری شویم، باز می ماند یک حافظه تاریخی، که  داستان زندگی توی این رشت مثل حرکت دوار از پشت پرده ای به پرده دار دیگری دست به دست می شود. این تیم صدر جدولی را اگر روی سر حلوا حلوا نمی کنید، اینقدر نترسانیدش، در  غزه تفکرتان حصرش نکنید. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.