گیل خبر/ سیدرضا سیددانش* هرکه «ماه!» گفت ، تو را گفت. هر که «خورشید!» گفت، تو را گفت. نام تو با دو خط کوتاه موازی = می شود: باران ! می شود: دریا! می شود: آسمان! آنکه تو را شناخته باشد، با دو خرما ، زنده است با دو قرص نان ، یکی از آنِ یتیم ، یکی از آن فقیر ... که تو ، سفره را ، تنها برای دیگران می خواستی ، همانگونه که تمام نعمتهای عالم را ... !   ما آب را و گندم را به نام تو شناختیم. چونان باران، که ایثار را از دست های تو شناخت و در هاشور سوره های سبزِ شکفتن ! جاودانه شد. ای آنقدر خوب ! که حتا دشمنانت فقط به ظاهر دشمن اند و در باطن، دوستت دارند!که تو عین ِ دوست داشتن ، عین عشق ، و عین تمام خوبی هایی هستی، که آن خوب آفرین ، آفریده است! مولا جان ! نام تو را که می گوییم ، کوه دیگر سنگین نیست، و آسمان ، نگینی ست که تابان می کند، انگشتریِ جان و جهانِ ما را ....  فعال فرهنگی و رسانه ای* گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.