۱۳۹۵/۰۶/۳۰ ۱۱:۰۰
اختصاصی گیل خبر / پریسا عمویی: موسی علیجانی متولد1344 روستای ماشک گیلان است . وی لیسانس ادبیات دراماتیک از دانشکده هنرهای زیبای تهران را داراست و به عنوان فیلمساز در جشنواره های داخلی و خارجی حضور داشته و جوایزی را از آن خود کرده است.
در ابتدای این مراسم حامد پورشعبان ، نوازنده و نویسنده کتاب « موسیقی گیلان » با اشاره به معنا و مفهوم اصطلاح نوستالژی گفت : نکته حائز اهمیت چگونگی استفاده از نوستالژی در هنر و فلسفه است .بسیاری از هنرمندان عرصه های مختلف با این ذهنیت که گذشته مرتبط با حال است به آفرینش هنر پرداخته اند . در دوره مدرن و در جوامع غربی تعاریف دیگری برای این مسئله اتخاذ شده و در کشور ما علی رغم آزمون و خطاها ، اشتباهاتی نیز پیش آمده است .
پورشعبان در ادامه افزود : نمی توان گفت صرفا موسیقی نوستالژیک وجود دارد ، بلکه آهنگساز دغدغه گرایش به گذشته یا غم غربت را داشته است . به طور مثال «به یاد گذشته» ابوالحسن خان صبا همین ویژگی را دارد ، سمفونی «دماوند »شاهین فرهنگ یا «چکاد» پرویز مشکاتیان می تواند یک اثر نوستالژیک باشد.
وی با اشاره به وجود حس همه جانبه نوستالژیک در آلبوم علیجانی ادامه داد : معمولا در نقد ادبی ، دو صورت با این پدیده وجود دارد یکی جنبه منفی آن است که هدف منتقد تضعیف کردن اثر به دلیل اینکه مخاطب را به گذشته ارجاع می دهد و دیگری این است که با توجه به حس نوستالژیک ، اثری خلاق ایجاد کنیم . در مجموع چیزی که در این آلبوم می بینم این است که زیر ساخت نوستالژیک را همراه خود دارد .
این نویسنده در ادامه تصریح کرد : مولفه های خلاق در آلبوم آقای علیجانی دیده می شود به این صورت که ایشان از تونالیته هایی که موسیقی بومی گیلان را نشان داد و کلیشه هایش امروز موجود است استفاده نکرده است ؛ این حرکت در واقع یک نوع آشنازدایی از کلیشه های رایج است و نکته ای مثبت به شمار می آید .
وی در یک جمع بندی کلی اضافه کرد : آنچه این اثر را در نوع خودش مدرن کرده یعنی به اعتقاد من اثری که در سنت و فرهنگ خود یک قدم جلوتر باشد مدرن تلقی می شود ؛ رفتارآقای علیجانی در مواجه با ملودی هایی که ساخته ، سازهای به کار گرفته شده و صدای به کارگرفته شده که خوب است و مطلوب نیست قابل توجیه است. کل کار مجموعه ای است که بخش هایش جدا شده شده و وقتی قرار است فضای یه بازار در ذهن مخاطب تداعی شود نباید انتظار داشت که شجریان بخواند بلکه باید صدایی باشد که هماهنگ با مجموعه باشد. و اگر یک معدل از آلبوم بگیریم ، جنبه دراماتیک کار بالاست و می توان در حوزه های نمایشی هم اجرا کرد .
در ادامه کلیپی از پشت صحنه تولید آلبوم برای افراد حاضر در سالن پخش شد که غلامرضا مرادی و محسن آریاپاد از ترانه سرایان آلبوم ، فرامرز طالبی پژوهشگر و فرامرز حساس مشاور آهنگساز درباره این اثر با یکدیگر به گفتگو پرداخته بودند .
همچنین موسی علیجانی خواننده این آلبوم قطعاتی از احمد عاشور پور ، جهانگیرخان سطحی و فریدون پوررضا را با تکنوازی پیانو اجرا کرد .
[gallery ids="213383,213384,213385,213386,213387,213388,213389"]
در ابتدای این مراسم حامد پورشعبان ، نوازنده و نویسنده کتاب « موسیقی گیلان » با اشاره به معنا و مفهوم اصطلاح نوستالژی گفت : نکته حائز اهمیت چگونگی استفاده از نوستالژی در هنر و فلسفه است .بسیاری از هنرمندان عرصه های مختلف با این ذهنیت که گذشته مرتبط با حال است به آفرینش هنر پرداخته اند . در دوره مدرن و در جوامع غربی تعاریف دیگری برای این مسئله اتخاذ شده و در کشور ما علی رغم آزمون و خطاها ، اشتباهاتی نیز پیش آمده است .
پورشعبان در ادامه افزود : نمی توان گفت صرفا موسیقی نوستالژیک وجود دارد ، بلکه آهنگساز دغدغه گرایش به گذشته یا غم غربت را داشته است . به طور مثال «به یاد گذشته» ابوالحسن خان صبا همین ویژگی را دارد ، سمفونی «دماوند »شاهین فرهنگ یا «چکاد» پرویز مشکاتیان می تواند یک اثر نوستالژیک باشد.
وی با اشاره به وجود حس همه جانبه نوستالژیک در آلبوم علیجانی ادامه داد : معمولا در نقد ادبی ، دو صورت با این پدیده وجود دارد یکی جنبه منفی آن است که هدف منتقد تضعیف کردن اثر به دلیل اینکه مخاطب را به گذشته ارجاع می دهد و دیگری این است که با توجه به حس نوستالژیک ، اثری خلاق ایجاد کنیم . در مجموع چیزی که در این آلبوم می بینم این است که زیر ساخت نوستالژیک را همراه خود دارد .
این نویسنده در ادامه تصریح کرد : مولفه های خلاق در آلبوم آقای علیجانی دیده می شود به این صورت که ایشان از تونالیته هایی که موسیقی بومی گیلان را نشان داد و کلیشه هایش امروز موجود است استفاده نکرده است ؛ این حرکت در واقع یک نوع آشنازدایی از کلیشه های رایج است و نکته ای مثبت به شمار می آید .
وی در یک جمع بندی کلی اضافه کرد : آنچه این اثر را در نوع خودش مدرن کرده یعنی به اعتقاد من اثری که در سنت و فرهنگ خود یک قدم جلوتر باشد مدرن تلقی می شود ؛ رفتارآقای علیجانی در مواجه با ملودی هایی که ساخته ، سازهای به کار گرفته شده و صدای به کارگرفته شده که خوب است و مطلوب نیست قابل توجیه است. کل کار مجموعه ای است که بخش هایش جدا شده شده و وقتی قرار است فضای یه بازار در ذهن مخاطب تداعی شود نباید انتظار داشت که شجریان بخواند بلکه باید صدایی باشد که هماهنگ با مجموعه باشد. و اگر یک معدل از آلبوم بگیریم ، جنبه دراماتیک کار بالاست و می توان در حوزه های نمایشی هم اجرا کرد .
در ادامه کلیپی از پشت صحنه تولید آلبوم برای افراد حاضر در سالن پخش شد که غلامرضا مرادی و محسن آریاپاد از ترانه سرایان آلبوم ، فرامرز طالبی پژوهشگر و فرامرز حساس مشاور آهنگساز درباره این اثر با یکدیگر به گفتگو پرداخته بودند .
همچنین موسی علیجانی خواننده این آلبوم قطعاتی از احمد عاشور پور ، جهانگیرخان سطحی و فریدون پوررضا را با تکنوازی پیانو اجرا کرد .
[gallery ids="213383,213384,213385,213386,213387,213388,213389"]
همرسانی کنید:
نظر شما: