س- چطور می شود سنت شب نشینی رشتی ها را تبدیل به ثروت کرد؟

ج- در کل دربین بخشی از مردم همواره این تمایل وجود داشته که در زمان هایی که همه می خواهند استراحت کنندعده ای شب ها بیدار باشند و از این زمان استفاده کنند.در رشت هم همینگونه بوده و اکنون فضاهایی در شهر به وجود آمده که مردم نه تنها می توانند از انوع مراکز ارایه انوع خوراک ها استفاده کنند که حتی نیمه های شب خرید هم نمایند. ما از این موقعیت منحصربفردمان در کشور می توانند بهترین استفاده را بکنیم. لازمه اش مدیریت مشاغل و اصناف است و البته فضاهایی در شهر که بتواند پاسخگوی مناسب نیازهای گردشگران و خود ساکنین شهر رشت باشد. ما می توانیم با برنامه ریزی چرخه مالی بزرگی را از 10 شب تا 2 نیمه شب و حتی بیشتر ایجاد کنیم.

س- مشخصا چه کار باید کرد؟

ج- اول از همه به همصدایی و همراهی همه نهادهای مرتبط با حوزه مدیریت شهری و تامین امنیت نیاز داریم تا مردم بتوانند از این امکانات استفاده کنند. یکی از ویژگی های مثبت کشور ما و مخصوصا شهر ما امنیت بالا است. مقوله ارزشمندی که شاید به چشم خیلی ها نیاید اما واقعا یک لطف بزرگ است که آن را مدیون تلاش های شبانه روزی بزرگواران حوزه امنیت و نیروی انتظامی هستیم. اگر این همصدایی به وجود بیاید باید توجه ویژه ای به یکسری از مشاغل داشت. مانند مشاغل حوزه غذا. مخصوصا که رشت به عنوان شهر خلاق خوراک شناسی در یونسکو به ثبت رسیده است. شغل دیگر در حوزه خرید و تجارت است. ما شب ها در این شهر می بینیم که در تعطیلی مغازه ها دستفروشان به خیابان ها می آیند و حتی تا نیمه های شب هم با استقبال مردم و خریداران روبرو می شوند. کار دیگری که می توان کرد برگزاری جشنواره های مختلف است یا بازگشایی تفریحات شبانه خانوادگی و شهربازی. ما گیلانی ها سنتی داریم که از دیرباز بوده و آن ایجاد بازارهای هفتگی و فصلی است. بازارهایی که در آن تنها داد و ستد خشک وجود ندارد و در کنارش بازی های محلی و مسابقات مختلف و مراسم های جنبی تفریحی هم همواره بوده است. حتی وقتی به بازار بزرگ رشت می روید شاهد داد و ستد بی روح و خشک نیستید و فروشنده را می بینید که با آواز و ساختن اشعار جالب فضای متنوعی ایجاد می کنند. احیای این سنت ها می تواند در درآمدزایی خیلی مفید باشد و به جذابیت های شهر رشت بیافزاید.مخصوصا که اگر شب ها چنین بازارهایی داشته باشیم جذابیتش چندین برابر خواهد شد و خانواده ها می توانند اوقاتی را که سر کار نیستند در جامعه و در کنار هم به تفریح و شادی بپردازند. در کنار همه این ها ما یک پتانسیل بزرگ داریم به نام وجود کافه ها ، رستوران ها ، آبمیوه فروشی ها و قهوه خانه های متعدد در سطح شهر. حال به همه این ها وجود مراکز فرهنگی و هنری را هم بیفزایید. فعالیت های شبانه مراکز فرهنگی مثل سینما ، تیاتر و موسیقی می تواند رشت را تبدیل به یک جاذبه منحصربفرد هنری در ایران بکند. همین الان هم اجرای متعدد تیاتر در رشت پدیده خوبی است که اگر سازماندهی شود می تواند رشت را تبدیل به پایتخت تیاتر ایران کند و یک منبع بزرگ درآمدی برای کل شهر شود. در رشت همچنین می توان جشنواره های ملی هنری و فرهنگی از سینما گرفته تا تیاتر و موسیقی برگزار کرد.

س- پیاده راه مرکز شهر مکان مناسبی برای پیاده کردن این ایده ها هست؟

ج- وجود پیاده راه فرهنگی می تواند اتفاق بزرگی برای رشت باشد. اما بهتر است که 5 هسته در 5 منطقه شهر برای همچنین فعالیت هایی ایجاد شود تا برای همه مردم شهر امکانات یکسان وجود داشته باشد.

س- آیا مدیریت شهری برای پیاده کردن این ایده ها برنامه ای هم دارد؟

ج- بعد از جشنواره شمعدانی ها جدی تر هم شده ایم. مدیریت شهری و شهرستان فکر می کنم که با کلیت مساله موافق هستند و همه تلاش دارند از این وضعیت یک فرصت بسازند. البته باید تمام جوانبش را هم نگریست تا خدای نکرده مشکلی ایجاد نشود. به همین دلیل به همفکری بیشتری بین تمام نهادهای دخیل در حوزه مدیریت شهری نیازمند هستیم.

س- یکی از تبعاتش می تواند دشواری تامین امنیت شبانه شهر باشد. به همین دلیل نیروی انتظامی به خیلی از مغازه ها مجوز باز بودن و فعالیت تا نیمه های شب را نمی دهد.

ج- به هرحال تامین امنیت در اولویت همه کارها و برنامه هاست. دغدغه کاملا به حقی هم هست. ولی معتقدم که رشت به لحاظ تشخص اجتماعی عمومی و پیشینه فرهنگی و تاریخی این ظرفیت را دارد و مردمانش امتحان پس داده هستند. به هرحال همین مردم در جشنواره ها و برنامه های مختلف جمعی همواره حضور داشته اند و هیچ گاه مشکلی از خود نشان نداده اند. برای تحقق برنامه درامدزایی از سنت شب زنده داری مردم رشت از همه مهم تر اراده جمعی مدیران است.

س- در شهرهای مختلف دنیا سنت شب زنده داری وجود دارد اما ویژگی شب زنده داری در رشت خانوادگی بودنش است. قبول دارید؟

ج- خانواده رکن اصلی تمام اتفاقات در رشت است. در کمترین شهری در ایران می بینید که چنین فضای بی تکلفی بین اعضای خانواده ها وجود داشته باشد. در شهرهای دیگر یکسری از تعارفات و فاصله های خودخواسته و سانسورها هست که در اکثر خانواده های رشتی وجود ندارد و یک تعامل انسانی بسیار متعال بین پدر و مادر و فرزندان وجود دارد که بسیار باهم راحت هستند و در کنار هم حضور دارند که این یک ویژگی باارزش است. همین بی تکلف بودن ارتباطات خانوادگی باعث می شود که سنت شب نشینی از حالت شخصی به خانوادگی تبدیل شود.

مجله ناجه