اختصاصی/ به بهانه روز خبرنگار؛
۱۳۹۵/۰۵/۱۷ ۰۷:۳۳ چاپ
اختصاصی گیل خبر/ سامان بدر: روز ولنتاین بعضی از ایرانیان متعصب به سنت های ناسیونالیستی  بر این اعتقادند که ما خود سپندارمذگان داریم. این اصطلاح سپندارمذگان آن چنان فراگیر شده که در هرمناسبت جهانی بعضی به شوخی بیان می دارند که ما خودمان قبل این ها سپندارمذگان داشته ایم. وقتی روز سوم ماه مه روز جهانی آزادی مطبوعات هم فرا می رسد بعضی بر این اعتقادند که ما خودمان روز خبرنگار داریم که البته گرامیداشت آن تفاوت های زیادی با روز جهانی آزادی مطبوعات دارد. اما فکر کرده ایم چرا اسم روز جهانی خبرنگاران روز  آزادی مطبوعات است و اسم روز ما خبرنگار؟از لحاظ تاریخی روز خبرنگار  سالگرد شهادت محمود صارمی خبرنگار اعزامی صداوسیما توسط طالبان در سال 77 است که در حین خبررسانی از سقوط مزار شریف  به همراه دیپلماتهای کشورمان اسیرو  شهید شد. جرم وی تنها اطلاع رسانی و بیان آخرین اخبار از تحولات افغانستان بود که توسط مغزهای منجمد و بسته طالبان فهمیده نشده بود. به همین درجه باید در ابتدا روز خبرنگار را به عنوان روز آزادی خبر و خبرنگاری گرامی داشت که آن شهید خبرنگار نیز در همین راه جان خود را از دست داد. اما مناسبت های روز خبرنگار ما فرق چندانی با مناسبت های روز کارگر و روز بهزیستی ندارد. یک عده ای تحت عنوان خبرنگار مجبورند از مشکلات معیشتی و بیمه و حق التحریری ها و اشتغالشان بگویند( که واقعا حقوق بعضی از آن ها از بسیاری کارگران نیز پائین تر است) و  دیگر جائی برای گلایه های بعدی نمی ماند. ما در دولت یازدهم با پدیده رسانه ای متفاوتی از  دوراه بعد دوم خرداد 76 روبه رو هستیم. در آن زمان بحث اصلی بر سر این بود که باید به روزنامه های آزادی داده شود امروز گفتمان آزادی مطبوعات به این تقلیل یافته که حداقل در محدودیت های خبری نگاه مساوی باشد.، نه آن که یک هفته نامه  با وجود حکم لغو امتیاز از سوی هیات نظارت منتشر شود و روزنامه های دیگر لغو امتیاز شوند یا روزنامه ای برای انتشار اخبار آزادی داشته باشد و جلوی دیگران گرفته شود. این ها نشان می دهد ما هنوز اندرخم یک کوچه هستیم  و سر مسائل بدیهی صحبت می کنیم و  هنوز بهبود چندانی برای این وضعیت مشاهده نمی کنیم و تا هنگامی که بحث اهمیت قلم و آزادی آن به خوبی درک و تفسیر نشود به آن دست نخواهیم یافت. در این عصر که  اطلاعات زیادی از طریق منابع مختلف به بیرون درز می کند و حتی بعضی از آن به عنوان عصر ویکی لیکس و استاکس نت یاد می کنند ضرورت توجه به رسانه ها و قلمشان و جلوگیری از هدررفت این سرمایه بزرگ بیش از گذشته احساس می شود. اگر بحث ارزش به قلم خبرنگار و عدالت در مورد خبرنگاران رعایت شود و مسائل اقتصادی به گونه ای حل شده باشد که اصلا در روز خبرنگار به حساب نیاید و بحث اصلی مبتنی بر همین آزادی قلم باشد آن وقت است که در روز جهانی آزادی مطبوعات می توانیم با افتخار اعلام کنیم که ما روز خبرنگار مذگان» داریم!