گیل خبر/ مهدی لطفی پنج شنبه گذشته در جشن موسسه خیریه ی حامیان اتیسم گیلان که در واقع نوعی اختلال رشدی ( از نوع روابط اجتماعی ) که با رفتارهای ارتباطی ، کلامی غیر طبیعی مشخص میشود ، شرکت کردم و دیشب و امروز هم به دلیلی فکرم درگیر این موضوع بود که ، شاید یکی دیگر از بیماری یا سندروم های در حال شیوع این روزها که متاسفانه از آن غافلیم بیماری یا سندرومیه که من : سندروم دو بهم زنی می ناممش به نظرم این بیماری همواره با ذات بشر از گذشته های دور تا به امروز همراه بوده اما امیدوارم بشه در این روزگار با توجه به ارتقاء سطح درک و فهم عمومی پدید آمده ، بوسیله ی واکسن عدم زودباوری حرف ها و ادعاها تا حدود زیادی از شیوعش جلوگیری کرد علل شیوع این سندروم به نظرم عواملیه از جمله : - محیط کشت مناسب در گوش ، ذهن و دل فرد در شرف ابتلا - تبحر و صبوری ناقل در انتقال ماهرانه ویروس _محیط مستعد پیرامون افراد در خطر ابتلا و از همه مهمتر _ نیاز ناقل به بقاء و تامین منافع شخصی خود اما علایم کلینیکی ناقل چیست ؟ _در ظاهر حسن نیت ولی در باطن سوء نیت _ وجود حافظه ای کوتاه مدت در ناقل برای به خاطر سپاری حرف ها و به یادآوری ادعاهای طرح شده خویش _ فوبیا یا ترس در ناقل برای حضور همزمان در کنار حداقل دو کیسی که برای انتقال ویروس دو بهم زنی انتخاب کرده است و ... و روش پیشگیری یا درمان هم : - پرهیز از زودباوری - فراهم نکردن محیط مناسب کشت برای ویروس - بررسی آثار و شواهد حمله ویروس به جان و تن فرد در خطر ابتلا در محیط آزمایشگاه اجتماعی - راستی آزمایی و ... اما سخن پایانی : لطفا ناقلین محترم به یاد داشته باشند بالاخره روزی که دیر نخواهد بود حقایق روشن خواهد شد و آنوقت رو سیاهی برای زغال خواهد ماند پس پیشنهاد میکنم بیاییم دست در دست دهیم و ضمن جلوگیری از شیوع ویروس بیماری دو بهم زنی که پیامدهای سوء عدیده ای از جمله مسمومیت فضای ذهنی افراد نسبت به همدیگر ، انتشار بدگمانی و حتی کاهش راندمان کاری در دیگر حوزه ها از جمله تصمیم سازی های کلان تر خواهد شد ، عامل تولید و پراکنش پادتن هم افزایی گردیم