اختصاصی گیل خبر/ نعمت یاورزاده*: در برنامه ی تلویزیونی  «مردم چی میگن»  که از شبکه ی 3 سیما مورخ 22/02/95 پخش شد فرصت مغتنمی پیش آمده بود که از رئیس سازمان چای دعوت به مناظره کنم تا شاید گره ای از گره های کور، مانند خود رایی در صندوق توسعه ی کشت و صنعت چای و بهره برداری از بهره ی بانکی نقدینگی و ... گشوده شود.  با اینکه مدیران برنامه موافقت کرده بودند که این مناظره روز بعد انجام شود،  متاسفانه ریاست سازمان چای شرط شرکت در برنامه را عدم حضور اینجانب گذاشته و به شکل بسیار ماهرانه و مغرضانه موضوع را به چای سنواتی و مشکلات شخصی کشاند. قابل ذکر است اینجانب دخالت سازمان های دولتی در تجارت چای به دلیل سوء استفاده از منابع دولت و عدم انگیزه در سودآوری و لحاظ کردن نفع شخصی مدیران و یا اعوان و انصارشان،  ضد منافع تولید دانسته و سالها برای جلوگیری از این دخالت مبارزه نموده و در این راه ثابت قدم هستم. اکنون برای تنویر افکار عمومی در پاسخ به اظهار نا متعارف و غیر کارشناسی ایشان مختصراً مطالب ذیل را بیان می کنم. 1- از سال 1377، دو سال قبل از خصوصی سازی صنعت چای پی به مشکل بازرگانی دولتی چای برده و متقاضی در اختیار گرفتن کل چای فروش نرفته ی سازمان چای برای سندیکای کارخانجات چای شمال بودم و به عنوان نمونه با بهره ی خرید و فروش فقط پانصد تن چای در آن سال که کمتر از یک درصد کل چای فروخته شده توسط سازمان چای بود موفق به خرید زمین و احداث ساختمان و کل مبلمان و تجهیزات اداری محل فعلی سندیکای کارخانجات چای شمال گردیدم و سالن مجهزی جهت تشکیل حراج چای آماده نمودم. متاسفانه عواملی که از موجودی چای دولتی بهره می بردند با این کار مقابله نموده و ادامه آن را غیر ممکن ساختند. 2- در سال 1379 و 1380 با همکاری معاونت اقتصادی حوزه ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی کارخانه ی فرآوری «نمونه» را احداث کرده و قصد داشتم با مساعدت این سازمان به بازرگانی چای سامان دهم.  ولی متاسفانه این معاونت هم با توجه به اینکه وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی بود ، زیر فشارهای مختلف دوام نیاورده و این کار هم ابتر ماند. 3- در سال 1384 با خرید چای کارخانجات و فرآوری آن در کارخانه ی استیجاری امید، بهترین چای را برای مصرف داخلی با نام چای (سندیکای کارخانجات چای شمال) بسته بندی و به بازار عرضه نمودم و همچنین نوعی چای ، برای صادرات آماده کرده و توجه بازار بین المللی چای را به این بسته بندی معطوف کرده و رونقی جهت صادرات چای ایجاد  نمودیم، ولی متاسفانه باز هم عواملی که منافعی در این بازار عایدشان نمی شد دخالت نموده و با اعلام استاندار وقت که چای صادراتی را بی کیفیت دانسته و موجب تخریب این بازار شدند. بارها از طریق سندیکای کارخانجات چای شمال متقاضی خرید چای انبارها بودم که به دلیل تشتت افکار در اعضای سندیکا اینکار عملی نگردید. 4- در سال 1391 که سازمان تعاون روستایی مرکزی ایران 52 هزار تن چای در اختیار خود را به دوازده بار مزایده و دو بار ارائه در بازار بورس محصولات کشاورزی با قیمت پایه ی دویست تومان به معرض فروش گذاشت و هیچ خریداری یافت نشد. به دلیل اینکه همیشه بازاریان با در تنگنا قرار دادن بنگاه های دولتی، چای را به قیمت بسیار نازل خریداری می کردند و با این عمل دو هدف را نشانه می گرفتند: اولاً خرید چای به قیمت ارزان ثانیاً با تحت تاثیر قرار دادن این قیمت ، برای تولید چای سال بعد به ثمن بخس موجب رکود تولید می شدند. 5- عنوان هایی از قبیل (چای غیر قابل شرب ، چای صنعتی ، چای با مصارف غیر انسانی فقط به خاطر کاستن قیمت و استفاده از منافع خرید ارزان قیمت برای اشخاص که اولویت آنها فقط مسائل مالی بوده ایجاد گردیده است. اینجانب بارها تقاضا نمودم که یک هیئت کارشناسی جهت بررسی مصرف چای ایرانی که به کشورهای مختلفی صادر گردیده اعزام نمایم تا پایانی باشد بر تمامی ادعاهای بی پایه و اساس. همچنین از ریاست سازمان چای رسماً تقاضا دارم توضیح دهند چای هایی که ایشان برای تبدیل به محصولات صنعتی مجوز صادرات صادر نمودند به کدام مقصد رسیده و به چه محصولی تبدیل شده است .ضمناً چنانچه ثابت نماید یک کانتینر از این چای به چه محصولی تبدیل و غیر از مصرف شرب قرار گرفته است.تمام ادعای نیم قرن تجربه خود را در صنعت چای پس گرفته و رسماً از ایشان عذر خواهی خواهم نمود. 6- اینجانب به اتفاق یک تیم ، موفق به خرید این مقدار چای شده و در طی چند ماه قیمت آنرا به بیش از 1300 تومان رسانده و تصورم این بود مورد تشویق و حمایت دوستداران این محصول قرارگیرم. ولی متاسفانه با تقابل مقامات استانداری مواجه شدم و چون نمی خواستم این تقابل به سندیکا برگردد و در سایر تصمیم گیریهای دولتی تاثیرگذار شود، از سندیکا کناره رفته و مبارزه را شخصاً ادامه داده و خواهم داد. امیدوارم با یاری خداوند منان ، بازاری همیشگی در کشور روسیه ایجاد کنم تا با خاطری آسوده برای تولید بالای پنجاه هزار تن بازار امنی داشته باشیم، با افزایش تولید و توجیه اقتصادی استمرار تولید را ایمن کنیم. 7- استانداری و رئیس سازمان چای در سال گذشته متقاضی بودند که در طول بهره برداری تا مورخه30/7/94  چای صادر نگردد. سپس ترخیص و صادرات این محصول انجام شود در حالیکه بر خلاف این نظریه تا مورخه30/8/94 صادرات ما ادامه داشت. و از این تاریخ با ایجاد مشکل قضایی صادرات معوق ماند که نظر ریاست سازمان چای در این مورد کوچکترین اثری را نداشت. 8- موضوع پرداخت منظم قدر سهم کارخانه داران از سال 1392 با افزایش قیمت صادراتی شروع شد و روز به روز بهتر گردیده است. در حالیکه به علت نازل بودن قیمت چای توانایی پرداخت بهای برگ سبز را نداشته  اند،کوربینی میخواهد که به این مهم توجه نکنیم که توانمندی کارخانه داران چای برای پرداخت بهای برگ سبز چای تنها به دلیل افزایش قیمت چای فروش نرفته است و برهان خلف سونظر کسانیکه با عیب گذاشتن به این چای هدف کاهش  قیمت آن را داشته و مقاصد ضد تولید دارند ثابت می نماید. 9- ریاست سازمان چای بدانند که خیلی قوی تر از وی جنگیده و کار را به نتیجه ای مطلوب رسانیدم تا حدی که چای های انباری که  معضل شده بود و خریداری نداشت، اکنون چشم همه از جمله تجار...  به دنبال آن هستند. در این راه فقط به حمایت خداوند متکی هستم و همچنین تشویق خیلی از مقامات دلسوز در این نظام کم نیستند. در خاتمه مترصد آن هستم که در یک گفتمان رویاروی کل نظرات موافق و مخالف من به رای عموم گذاشته شود. *رئیس سابق سندیکای کارخانه داران چای   پایگاه گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود. گیل خبر آمادگی انتشار جواب دیگر مخاطبان این یادداشت را دارد.