به گزارش گیل خبر, روزهای نخست دومین سال ریاست روحانی و روزهای پایانی دوره دوم ریاست ضرغامی؛ شاید "تب و تاب" همین روزها است که بار دیگر رییس جمهوری و رییس سازمان صدا و سیما را روبروی هم قرار داده است. سوم مرداد، عزت الله ضرغامی آب پاکی را روی دست دولت ریخت و سی ام مرداد، حسن روحانی از صدا و سیمایی گفت که دولت را تنها گذاشته است. ماجرای ضرغامی و روحانی، در یک سال اخیر آن قدر گردنه و پیچ داشته که حالا کم تر کسی است که نداند این دو دل خوشی از هم ندارند. دو نفری که هر کدام "ابراز" این ناخوشی "ابزار" خودشان را دارند": یکی بودجه و دیگری رسانه. تازه ترین مواجهه روحانی و ضرغامی عصر پنجشنبه سی ام مرداد صورت گرفت. حسن روحانی در جلسه شورای اداری استان اردبیل از نحوه پوشش فعالیت های دولت توسط صدا و سیما انتقاد کرد و از "این همه کاری که در یک سال اخیر صورت گرفته" گفت و از "این همه بی توجهی رسانه ملی" انتقاد کرد. او با تاکید بر تلاش های دولتش برای کاهش تحریم ها و بهبود وضع اقتصادی، صدا و سیما را متهم کرد که"حاضر نیست خدمات دولت را برای مردم تبیین کند و دولت از لحاظ تبلیغاتی دست تنها است." او در ادامه تهدید کرد که "دلیل" این اقدام صدا و سیما را "به موقع" برای مردم تشریح می کند. روحانی24 ساعت پس از نخستین ضربه مجلس اصولگرا به کابینه اش، "انگشت اتهام" را به سوی مدیر اصولگرای صدا و سیما گرفت با لحنی انتقادی گفت: "چرا صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و رسانه های خارجی باید بگویند که کار دولت ایران در عرصه اقتصاد در تاریخ کشورهای در حال توسعه ، کم نظیر بوده و چرا صدا و سیما نگوید." او در نهایت رویش را به سمت مردم برگرداند و از همدردی هایی گفت که در دیدارهای مردمی اش می شنود:"مردم بارها به من می گویند می دانیم چه کسانی و کجاها و چرا شما را اذیت می کنند، شما راهتان را ادامه بدهید." هر چند لحظاتی بعد کنایه اصلی به ضرغامی گفته شد: "حضور مردم در صحنه بسیار مهم است و همین محبت مردم نشان می دهد که آنان تنها گوششان به رادیو و یا چشمشان به تلویزیون نیست و چشم و گوش آنان خیلی وسیع تر می بیند و می شنود و خیلی خوب می توانند قضاوت کنند." انگشت گذاشتن روحانی روی نقطه ضعف اصلی صدا وسیما ، یعنی ماهواره و اینترنت که مدت ها است به رقیبی شکست ناپذیر برای ضرغامی و همکارانش تبدیل شده اند، شاید روشن ترین پیامی بود که روحانی می توانست پس از شمردن پیروزی های "دولت:، خطاب به "رسانه ملی" بیان کند. خطابه ای به نشانه عمق اختلاف ها. روحانی امروز با پای بندی به رسم دیرین خود، "منتقد سیاست های ضرغامی" بود. در جریان رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری سال 92، روحانی از هر فرصتی در برنامه های زنده تلویزیونی استفاده کرد و به سیاست های صدا و سیمای ضرغامی تاخت. انتقادهایی که بیش از همه واکنش به موضع گیری های صدا و سیما در قبال دورانی بود که روحانی نام "سکان دار مذاکرات هسته ای" را یدک می کشید. طیفی از محافطه کاران، که بیش تر از سایر دوستانشان دست در کارهای رسانه ای و حضور در "تریبون" ها دارند، منتقد اصلی روحانیِ دبیر شورای عالی امنیت ملی هستند و گاهی لا به لای حرف هایشان، جمله هایی مبنی بر "خیانت" های او و تیمش به "منافع ملی" زمزمه می کنند. اما در مقابل، "ضرغامی و دیگرانِ حاضر در صدا و سیما" کم تر به سیاستمداران "رو به رو" امکان پاسخ گویی داده اند. امری که در جریان مناظرات انتخاباتی سال 88 به اوج رسید و هنوز هم بسیار از زخم هایی می گویند که "محمود احمدی نژاد" در مناظره جنجالی با "میر حسین موسوی" بر "چهره" شان بر جای گذاشت و امکان پاسخ نبود. بعد از پیروزی روحانی در انتخابات سال 92 هم ماجرا ادامه یافت و با تاخیر در پخش گفت و گوی زنده تلویزیونی روحانی به بالاترین حد خود رسید. شرایط 93 اما فرق های بسیاری با 88 دارد. حالا اصولگرایان سالگرد شکست در انتخابات را هم برگزار کرده اند و پاشنه ها را برای فتح مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، بالا کشیده اند. حالا یک سال است روحانی "دولت تدبیر و امید" را با "اعتدالیون" تشکیل داده و اصلاح طلبان هم اگر چه زیر تیغ "استیضاح" اما سهمی از کابینه در اختیار دارند و سه سال را هم پیش رو. میان اصولگرایان هم، هر روز صداهای ناراضی از عملکرد صدا و سیما بلندتر می شود. در آن سوی ماجرا، روز شمار پایان دوره حضور ضرغامی در صدا و سیما آغاز شده و مدت ها است رسانه ها برای کشف گزینه "جانشین" او رقابت می کنند. ماجرا اما میان دو رییس هم چنان ادامه دارد. ماجرایی که سوم مرداد و با سخنان ضرغامی تغییر فاز داد. او در راهپیمایی روز قدس به خبرنگاران گفت "برخی درخواست های دولت در چارچوب سیاست های صدا و سیما نیست." این جمله همان" آب پاکی روی دست دولت" بود. شاید ماهیت همین جمله "صریح" موجب شد پایان همان ماه روحانی بار دیگر لب به انتقاد بگشاید اما بر خلاف گذشته از "ابزار"ی بگوید که "قانون" در اختیارش گذاشته است. روحانی از "مسوولیت اجرای قانون اساسی " بر دوش رییس جمهوری سخن گفت و تاکید کرد: "زمانی که خواستم انجام وظیفه مسوولیت اجرای قانون اساسی را شروع کنم ، برای مردم توضیح خواهم داد چرا این کار دارد با تاخیر انجام می گیرد." او این وظیفه خود را برای بسیاری نا خوشایند و حتی عصبانی کننده خواند. لحن روحانی در ادامه سخنانش تندرتر شد گفت: "وقتی دولت اعلام کند فلان دستگاه و یا نهاد دارد از قانون اساسی تخلف می کند، ممکن است برای آن نهاد و یا دستگاه خوشایند نباشد اما این وظیفه رییس جمهوری است و من به وعده هایم به مردم عمل خواهم کرد و در این راه هیچ چیز نمی تواند مانع شود." او در پایان، از "رای مردم" گفت که به صندوق ها ریخته شد تا او "اول مجری قانون اساسی باشد نه رییس دستگاه اجرایی و نه تدارکات چی." خط و نشانی پر رنگ برای "رو به رو". /تدبیر